نِت راھ ویکھنڑ دا اَکھیاں نوں ڈاڈھا لگ گیا غلط ووند

نِت راھ ویکھنڑ دا اَکھیاں نوں ڈاڈھا لگ گیا غلط ووند 

کَداں آنداۓ سَاڈی جھونپڑی وچ اوھ لاپرواھ جیا بندہ 

لج پَت دے درد جنون دے وچ گل گَھت بِٹھیوسے پھندا 

اوھ وی اپنڑی نِیت دا کَھٹیا کھاسی جَداں میں نہی سوچنڑاں مندہ

اکھیں ویدھیاں ویدھیاں راہ تیرا پورا سال گزاری ودیّن

اکھیں ویدھیاں ویدھیاں راہ تیرا پورا سال گزاری ودیّن

حسرت دے گھوٹ دا لاشہ چا کے جنج ہول دی چاڑی ودیؔن

اکھیں کافر کتیاں سوّنڑ دے موسم ابرار وساری ودیّن

تسی کیوں نہہ آئے تے کی بنڑیونے بدھی ہول تو طاری ودیّن

تیرے اجڑن دا ارمان اہموں آپے بیٹھوں بیڑیاں بوڑ اے

تیرے اجڑن دا ارمان اہموں آپے بیٹھوں بیڑیاں بوڑ اے

میری غربت نوں محسوس کیتائی انج پیار دا ناہی جوڑ اے

گیوں پیار تے قسماں بھل ظالم تائیں جگر تے ورم کروڑ اے

کہڑے اوترے تینوں آکھیا ہے دے تاج نوں بالکل چھوڑ اے

سنگ کدنڑسٹیندن سنگیاں توں سنگی جتنےای دیون دھکے

سنگ کدنڑسٹیندن سنگیاں توں سنگی جتنےای دیون دھکے

ہکی گل تے لجی گل سڑویندن ھکی قول دے ھوندن پکے

تے اوھا سجنڑ امیر ہلالی ہوندا اے جیہڑا بھرم دے آئینے اچ بھکھے

اونوں پیار دے مذہب اچ کافر آدھن جیہڑا دو دو بیلی رکھے

ہنجوں ڈھہہ پئے میریاں اکھیاں چوں ٹُرٹ سِک دے فخری بَن گئے

ہنجوں ڈھہہ پئے میریاں اکھیاں چوں ٹُرٹ سِک دے فخری بَن گئے

اسی واقعہ ائ اُس دے قابل ناہ اج سُنڑ کے ڈھڈھوں مَن گئے

او کوئی نہ لگدا جھلا غلط خیال آئی انجے پئے اعتبار دے ان گئے

اگاں بُھل کے ای سجنڑ بنڑیساں نئیں چلو سَن ویں ھو تاں کَن گئے

میرے دل تے اجنڑ نشانڑ موجود ھن تیرے لگے ھوئے تیر نگاھیں دے

میرے دل تے اجنڑ نشانڑ موجود ھن تیرے لگے ھوئے تیر نگاھیں دے

میرے ذھن توں نقشے ای لاھندے نیں تیرے آونڑ شام صباحیں دے

ساڈے اج کل گزر رحمان نہ پچھ ھاں قیدی ھجر سزائیں دے

تیتھوں نکھڑ کے نیندر نیں آندی انج گھتے نی چسکے باھیں دے

تیری وسدی شاہی چوں کجھ نئیں منگدے ہائیں صرف خلوص دے ُبھکے

تیری وسدی شاہی چوں کجھ نئیں منگدے ہائیں صرف خلوص دے ُبھکے

پر توں سردار نوں جُڑدی نئیں کریں روز بلارے ُرکھے

اللّھ پاک دا عرش وی ہل ویندائے دل جدنڑ وی کئیں دا ُدکھے

تے توں ِپیڑ پرائی نوں کی جانڑیں تیرے َپھٹ جوں کدی نئیں ُڈکھے

تیرے اج کل اگلے رنگ نئیں دسدے توں منیں یا ناں منیں

تیرے اج کل اگلے رنگ نئیں دسدے توں منیں یا ناں منیں

تیری نیت دے رخ تبدیل پئے ھوندن ایڈے اسیں وی کوئی ناں انیں

میرے بھرم وسیب اچ کوئی نؤں راھنڑیں جے توئیں مڈھ نکھڑنڑ دے بنیں

مینوں بھار نذیر شریک دا کوئی نئیں جے میری توں بندہ ٹیک نہ بھنیں

پہلوں میں کوئی نا تیری منت کیتی تو آپ ای سنگت بنائی ہائی

پہلوں میں کوئی نا تیری منت کیتی تو آپ ای سنگت بنائی ہائی

دوجی وار تو بیلی وت کیتی جہڑی قسم وفا دی چائی ہائی

تیجی غلطی لوکو میں کیتی دو جسم ہک جان بنڑائی ہائی

چوتها کیس وکیلاں بہوں لڑیا ڈهولے جانڑ کے سنگت ونجائی ہائی

مینوں دیگر سجنڑ جواب نہ دے لجپال سدا کے ٹھگ نئیں

مینوں دیگر سجنڑ جواب نہ دے لجپال سدا کے ٹھگ نئیں

بختاں دی واگ سمال کے رکھ اُکا بال انہیر دی اگ نئیں

لوکوچاری کانڑ بولیندا وت متھے بےشک نِت نِت لگ نئیں

توڑے اُچ کے لائی دا تُرٹدی واری ویکھے درد تماشہ جگ نئیں

پہلوں سجنڑ بنڑا کے ترلیاں دے وت تہمتاں لیندن بندے

پہلوں سجنڑ بنڑا کے ترلیاں دے وت تہمتاں لیندن بندے

شروعات اچ جی جی کردے ھن وت لفظ بولیندن گندے

بندے اپنڑیاں کیتیاں بھل ویندن بھانویں ہر توں ہوون مندے

کیہڑے بھرم عثمان ھن سانگیاں دے اس ملکھ بنڑا لئے دھندے

لتھیاں کنڑیاں روغن لہ گیا کاراں دا

لتھیاں کنڑیاں روغن لہ گیا کاراں دا ڈھول بے قدرا مل نہوں پایا پیاراں دا

دھمی دا ویلا ڈھول پلستر کدھ کیتی کسے دیاں من کے توں ساڈی عرضی رد کیتی

لتھیاں کنڑیاں روغن لہ گئے کاراں دے 

اوکھے بچدن ڈنگے ہوئے اپنیاں یاراں دے

ڈیگر ویلا پھول پئی کڈھاں میں چولے تے
رٹھی ناں منیساں بہوں ناراض میں ڈھولے تے

لگھی بازارو مہنگے ڈھیر پیاز ہوگئے 

اپنی غلطی آپے سجن ناراض ہوگئے

ہنڈا سکوٹر وا پئ لاہندی اے ٹائراں دی 

سن سٹ گھتیاای ویکھ کے دولت غیراں دی

ہنڈا سکوٹر وا پئ بھردی آں ٹائراں وچ 

ادھ راہ سٹ کے بھرم ونجائے نیں غیراں وچ

لگھی بازارو سرما لینا اکھ جوگا 

لکھاں دے ہاسے اج نہو چھڈیا ککھ جوگا

ماھی دا ڈیرا ٹھڈیاں چھاواں بوہڑ دیاں 

ادھ راہ سٹ گئے چا کے قسماں توڑ دیاں

منڈی دے رکشے ماھی چک جانو لے ویسن 

گل نہے سنڑدا کدی تئن لوڑاں پئے ویسن

روسی ٹریکٹر بنیاں نال کراہ کیتے

آہ پئے وسدن جنہاں میرے اوکھے ساہ کیتے

روسی ٹریکٹر بنیاں نال کراہ ہووے 

اوہو مراندن جنہاں اوتے ڈھیر وساہ ہووے

گڈی سواری لگھ گئ گھنٹہ گھر کولو 

اج مئن چھڈ کے کل میرا پچھسو ہر کولو

صبح دا ویلا ماھی پیا لاہندا لاری تو 

اللہ بچاوے کم ظرفاں دی یاری تو

روسی ٹریکٹر بنیاں نال کراہ کردا 

ناں میں مردا ناں تیرا سجن وساہ کردا

اڈا مانڑو چکے دا ماھی ہٹیاں توں لے کاہسے 

کملا کیتا آگے اسیں کملے کوئ ناہسے

منڈیو چل کے بس پئ ویندی ماجھی اے 

اک گھر روندائے پیڑ دوہاں دی ساجھی اے

منڈیو چل کے بس پئ ویندی اے واڑے نوں 

اج دے بیلی وگدن شمس اجاڑے نوں

منڈیو چل کے بس کتووال دا رخ کیتا 

نکھڑ گیوسے کس بد نظرے دکھ کیتا

منڈیو چل کے بس پئ کرتووال آوے 

ہنج نئیں رکدی جداں تیرا سجن خیال آوے

منڈیو چل کے بھاگووال نوں بس جاندی

کدی مل ویندا اجڑ کے کملی وس ویندی

پنڈی الہانی آہلہ اصل سٹاپ آوے 

تاں میں منساں ڈھول مناون آپ آوے

بندے وپاری اوٹھ منڈیاں تے لے ویسن 

ترٹ گئ یاری جگاں تے رولے پئے ویسن

لگھی بازارو پھمنڑ لوایا کھیسی دا 

اللہ پیا ویہدائے آپ انصاف کریسی دا

لگھی بازارو جوڑی لینی بتکاں دی 

لج نہے پالی نال نبھائے ہوئے وقتاں دی

تيتھوں نکھڑ کے فيصلہ جيون دا بڑا سوچ سمجھ کے کيتا

تيتھوں نکھڑ کے فيصلہ جيون دا بڑا سوچ سمجھ کے کيتا

تيرے ورگا رب دى دھرتى تے کوئ ہور نئ بدنيتا

کر يادنہ گزرياں ويلياں نوں رہو اکھيو سجن کنڈيتا

ہن سٹ گھت ہڈکے رسن دے ظل پرا گھر مر نمک پليتا

اگے لوکدا ھائیں ہنڑ مگروں بھجدایئں بنڑ کہی مجبوری گئ ائیی

اگے لوکدا ھائیں ہنڑ مگروں بھجدایئں بنڑ کہی مجبوری گئ ائیی

کدے گۓ نئیں جہندے سر تے اوکا تک آسمان تے رھیئ ائیی

تیرا میدھر ہنڑ کے بچداۓ لے جداں تصویر وئ لئی ائیی

انہاں سٹ گھتیاای جہڑی وقت کوویلے قلی درد دی ڈھوڈھنڑی پئ ائیی

جیندھی ٹیک تے نسل دے نوکر نوں بس دھکیا ہاۓ وڈیاٸی توں

جیندھی ٹیک تے نسل دے نوکر نوں  بس دھکیا ہاۓ وڈیاٸی توں

دسو کوٸی جاگیر خیرات اچ ڈھٸی نے اس ناں دے حاتم طاٸی توں

اکھیں ویکھ کے سمجھ تاں گٸے ہوسو مویا کوٸی نہ سجنڑ جداٸی توں

توہاتھو پھٹ کے درد نوں رب دے رنگ ہن پچھ سگدے او سجنڑ خداٸی توں

اساں اوڑک هک دینهه پھٹنا هاه هائی لکھیا لیکھ اچ پھوٹا

اساں اوڑک هک دینهه پھٹنا هاه هائی لکھیا لیکھ اچ پھوٹا

کساں جھل کے توڑ نبھاون دا اساں کوئی ناه چھڈیا هوٹا

اسے هار دیوائی اے ملکھ دے وچ جنو سمجھیا دل دا ٹوٹا

دکھ کوئی نهیں ملکھ تے ککھ جتنا هاه لیکھ اسحاق دا کھوٹا

کل ڈھول دا کولوں گزر ہویا پچھو بھج کے رلیم نال اے

کل ڈھول دا کولوں گزر ہویا پچھو بھج کے رلیم نال اے

بڑے ادب دے نال سلام دتا وت پچھیا ڈھول توں حال اے

اس شمس جواب اچ ایہ فرمایا اگوں کریں نئیں ہور سوال اے

میں خوش ہاں نویاں لگدیاں وچ توں اپنا آپ سمبھال اے