مثال وی کائی نئیں کوئی تخت چھوڑے کسے خاک نشین دی خاط

مثال وی کائی نئیں کوئی تخت چھوڑے کسے خاک نشین دی خاطر

تے کوئی مالک خوشیاں ہاسیاں دا رووے کیں غمگین دی خاطر

کیڈا کملا ایں سینوں عمر ونجائی ہئی ہک خواب حسین دی خاطر

تے کل سجنڑ جہان دے کونڑ چھوڑے ہک توئیں یسین دی خاطر

مجبوریاں چا نکھڑیندیاں ہن وس نال نکھڑدا کوئ نہیں

مجبوریاں چا نکھڑیندیاں ہن وس نال نکھڑدا کوئ نہیں

ساری ہری ہوئ کھیڈ اے قسمت دی دینہ عید دے لڑدا کوئ نہیں

لج مار گھتیندی اے لجپالاں نوں بندا ہجر اچ مردا کوئ نہیں

سارے سجنڑ حیات احسان چڑیندن دینہ لاندیوں چڑھدا کوئ نہیں

تینوں نال زبان دے سجنڑ چا سدیا، گل دوئ تری کرنی کائ نہیں

تینوں نال زبان دے سجنڑ چا سدیا، گل دوئ تری کرنی کائ نہیں

تے جیویں مرضی ہئ چن کردارھو کدی ز ہن تے رنجگی آئ نہیں

تیڈی نیت دا ڈھول خدا حافظ اساں اپڑی نیت وٹائ نہیں

کل لوک جناب نوں ایہہ نہ آکھن تساں سجڑاں نال نبھائ نہیں

تویں انسان ایں میں ویں انسان ہاں

تویں انسان ایں میں ویں انسان ہاں خار سہی پر پھلاں دا قدر دان ہاں

وقت دے اس تغیر تبدل دے وچ واقعی ہر بشر اج ڈولاندا پیائے

میٹھی غرضاں ہر ویلے دریائے سندھ دل دی دنیا دے وچکار واہند پیائے

چڑھ کے لالچ دی بیڑی تے شاہ تے گدا پار جاندا تےاُروار آندا پیائے

آکھے لگ کے ضرورت دے ابلیس دے بندہ بندے دا ایمان کھاندا پیائے

میں منیندا ہاں نفرت دے بازار وچ چنگئیاں جنساں دا یک لخت کال آ گیائے

بند نمبر 2

ہر بشر دستِ قدرت دا شاہکار ہے جہڑی صورت دے اندر او دیوے بدل

اُو جوں مرضی دا مالک تے مختار ہے کئیں کوہڑی یا سوہنی اُو بخشیے شکل

جو وی لکھیا اے اوقات مقصوم وچ اودی قدرت دے سب فیصلے ہن اٹل

اے تاں ہوندی اے سوہنا مقدر دی گل ساڈی ککھاں دی جھگڑی تے تیرے محل

پینگھ سکھاں اچی جھوٹیندی رہوی بخت دی سلطنت دا جہانگیر سنڑ

بے وپاری دی لشکر کشائی نہ کریں میں ویں اپنی غریبی دا سلطان ہاں

بند نمبر 3

رتی بختاں لگی پیشانی اتے بے وفا لوگ صاحبِ وفا ہو گئے

جہڑے مشہور دنیا دے ہن دل شکن بھاگ لگے تاں سب دلربا ہوگئے

بت پرستاں دی انہیں عقیدت پیچھے سوہنے بت جاپے سچ مچ خدا ہو گئے

کیئں مقدر دی دنیا دے شاہ ہو گئے کیئں نوں سنگتاں چا سٹیا گدا ہو گئے

تینوں اساں سنجاتا تاں پئے گئے تیرے پیراں اچ خوشیاں دے پھل پئے گئے

توں اج نہ سنجانڑیں تاں مرضی تیری جے توں سمجھیں تاں تیاں دی پہچان ہاں

بند نمبر 4

میں حیات ہک غریب النصیب ہاں فقط تیرے لکھاں محافط تے رکھوالے ہن

ساڈے ویری تے تیرے پرستار ہن تیری ہک ہک ادا دے او متوالے ہن

میرا سوہنا آسن کائی تہاڈی ریس اے تویں بخت آلا ایں اووی بخت آلے ہن

تیرے تن اتے زربخت دو شالے ہن ساڈے پھٹے پرانے تے مٹیاں آلے ہن

تینوں چنگیاں نصیباں دا سنگ پئے گیا ساڈے گاٹے رقابت دا جنگ پئے گیا

بےنیازی دے وچ بے لحاظی نہ کر تیرے سر اتے غیرت دا سائبان ہاں

تویں انسان ایں میں ویں انسان ہاں خار سہی پر پھلاں دا قدر دان ہاں