آیا اوکھا وقت تاں لگدیاں نوں مڈھوں وسر غریب دی دھڑ گئی

آیا اوکھا وقت تاں لگدیاں نوں مڈھوں وسر غریب دی دھڑ گئی

بیلی منہ گئے پھیر مصیبتاں وچ ایہو اندر غریب دے وڑ گئی

کیتی انج پڑتالی بختاں نے جند ظلم دی سیخ تے اڑ گئی

لگی اگ مشتاق دے ڈیرے نوں لمب نال مسیت وی سڑ گئی

سر دیندائی کونڑ پرائی جاہ تے آندے آپنڑیں کم اعمال ہن

سر دیندائی کونڑ پرائی جاہ تے آندے آپنڑیں کم اعمال ہن

آوے جدنڑ وی بھار مصیبتاں دا بیلی کدنڑ جھلیندے جھال ہن

انجے راہ آ ویندا اے بندیاں تے ربوں لیندے ویڑھ زوال ہن

جداں بیڑیاں بڈ مشتاق ونجن ہوندے آپ ملاح وی نال ہن

ﺍﮮ ﭘﯿﺎﺭ ﭘﺮﯾﺖ ﺗﮯ ﺭﯾﺖ ﺩﮮ ﺟﺰﺑﮯ ﺩﻧﯿﺎ ﺩﮮ ﮐﺎﻧﮍ ﺟﺮﺍﺋﻢ ﮨﻮﻧﺪﻥ

ﺍﮮ ﭘﯿﺎﺭ ﭘﺮﯾﺖ ﺗﮯ ﺭﯾﺖ ﺩﮮ ﺟﺰﺑﮯ ﺩﻧﯿﺎ ﺩﮮ ﮐﺎﻧﮍ ﺟﺮﺍﺋﻢ ﮨﻮﻧﺪﻥ

ﭘﺮﻭﺍﻧﮯ ﺳﮍﻥ ﺗﻮﮞ ﻧﺌﯿﮟ ﮈﺭﺩﮮ ﺑﮭﺎﻭﯾﮟ ﺷﻤﻊ ﺩﮮ ﻏﻠﻂ ﻋﺰﺍﺋﻢ ﮨﻮﻧﺪﻥ

ﺍﮎ ﺁﺧﺮﯼ ﺳﺎﮦ ﺗﺎﺋﯿﮟ ﻟﻔﻆ ﻭﻓﺎ ﺗﮯ ﺍﻗﺮﺍﺭ ﺩﮮ ﻟﭩﮯ ﺍﻭﺋﮯ ﻗﺎﺋﻢ ﮨﻮﻧﺪﻥ

ﺍﻧﺠﮯ ﻋﺎﺑﺪ ﺷﺎﻡ ﭘﻮﻧڑﯿﻨﺪﯼ ہے ﺗﻘﺪﯾﺮ ﺩﮮ ﮐﯿﮩﮍﮮ ﭨﺎﺋﻢ ﮨﻮﻧﺪﻥ

ہان ریشمی باہیں گل دے وچ آسمان تے سرخی چھائی ہائی

ہان ریشمی باہیں گل دے وچ آسمان تے سرخی چھائی ہائی

مخمور اکھیں دے جام وچوں اوہناں ہوٹھاں نال پوائی ہائی

ہتھاں دے عابد رہیل بنا کے سورت وت وت دہرا ئی ہائی

ہک رات دی گل ھے خواب دے وچ بس اتنی عید منائی ہائی

سوال جواب دوھڑے حیات بھٹی دے

سوال جواب دوھڑے حیات بھٹی دے

پچھاں ہٹ آ کیوں پیا دستک دیناں ایں کے ھو گیا ایئ کملیا روحا 

برے وقت اچ کونڑ کوویلے ویلے تیرے کانڑ کهولیندا ایئ بوہا

میں من لینا سگویں سجنڑ ھن تیرے توں وی آپ حیات ایں اوہا

اونہوں گھر دے ای گھر اچ وڑنڑ نہوں دیندے جیندی سیت دا ہردا اے جوا

اندروں جواب امدا اے

بڑی دیر توں بعد اک اوکھڑے لہجے کیتا اندروں استقبال اے 

توں کونڑ ایں یار کویلے ویلے ودا کهندا ایں بووہیاں نال اے

میرے منہ چوں لفظ حیات دا نکلیا بڑے کمدے ہوٹھاں نال اے 

اونہاں جو فرمایا میں دس ناه سگدا میرا ھو گیا ٹرنڑ محال اے

غریب گواڈھی ایہ سارا منظر ویکھ کے آدھا اے

اک نال غریب گواڈھی ہا اس سنڑیاں جدنڑ بولارا

میرا جسم پنجال کے گھر لئے گیا جیہڑے ہیلیاں نال بیچاره

اگے ایہ بوہا حیات کھلیندا ھا تیرے بختاں دا لشکاره

ڈھلے وقت کونڑ غریباں دا وس لگدیاں چیندا اے بھاره

غریب دوجی وار مخاطب ہوندا اے

اساں اودنڑ دے یار گواڈھی ہاں ایہ بنڑیاں جدنڑ محل اے

تیرے جئے کئ بختاں آلیاں دے اتھے رئے کھڑکاندے ٹل اے

من منت حیات نہ آیا کر اتھے کئیں نہوں کرنا بھل اے

ایڈی تپش اچ جتیاں لاه کے وی وسیں کوئ نہوں وڑدا تھل اے

ﺍﺝ ﻣﮍ ﻗَﺎﺻﺪ ہک ﻧﯿﮑﯽ ﮐﺮ ﻣﯿﺮﺍ اﺱ مغرور ﻧﻮﮞ ﺧﻂ ﺩﮮ ﺁ

ﺍﺝ ﻣﮍ ﻗَﺎﺻﺪ ہک ﻧﯿﮑﯽ ﮐﺮ ﻣﯿﺮﺍ اﺱ مغرور ﻧﻮﮞ ﺧﻂ ﺩﮮ ﺁ

ﻣﯿﺮﮮ ﻣﮩﻨﺪﯾﺎﮞ ﺩﮮ ﺷﻮﻗﯿﻦ سجنڑ ﻧﻮﮞ ﻣﯿﺮﮮ ﺟﮕﺮ ﻋﻠﯿﻞ ﺩﯼ ﺭﺕ ﺩﮮ ﺁ

ﻣﺘﺎﮞ ﻣﻮﻡ ﮬﻮﻭﮮ ﻧﺒﮭﮯ ﻭﻗﺘﺎﮞ ﺩﺍ ﮬﺎﮌﺍ ﭘﺘﮭﺮ ﻣﺰﺍﺝ ﻧﻮﮞ ﻭﺕ ﺩﮮ ﺁ

ﻣﯿﺮﮮ ﻧﺎﻝ ﻧﺒﮭﺎئے ﭼﺎ ﻋﯿﺪ ﺩﺍ ﺟﮭﭧ ﮐﺎﺋﯽ ﺍﺱ ﭨﮭﮓ ﺑﺎﺯ ﻧﻮﮞ ﻣﺖ ﺩﮮ ﺁ