سرو دا بوٹا

کوئی بندہ دکھاں دا تھکا ہویا گھروں ٹریا، جنگل آلے پاسے منہ کیتا، ٹردا ٹردا دریا تے ونج بیٹھا، سامنےویکھیا، دو بوٹے، ہوا دے جھولے دے نال نال او بوٹے آپس وچ گلے لگ کے ملدین، ایہ ویکھدا بیٹھا، انہوں کوئ آپنڑا وقت یاد آ گیا، رونڑ بہہ گیا
بوٹے چوں آواز آئی
یار روندا کیوں ایں
بوٹے دے جواب وچ آدھا اے

توں سچا پیا جهولنڑا اے تیرے سجنڑ جوں کول ہن لئے سرو دیاں بوٹیا چساں

ساڈے نال تاں سجنڑاں حد کر چهوڑی  تینوں کیهڑیاں کیهڑیاں دساں

تینوں وسدیاں ویکهہ کے لوڑ پئیاں ہن  اکهہ چوں سدهراں دیاں تساں

تے جداں اندر "حیات" سواد وی کوئی نہئ  تے کیوے کملیاں وانگوں ہساں

توں نہ گهبری الله سجنڑ ملیسں  رکهہ دل وچ یار تسلیاں

میں وی نکا جیڈا هم  تے مالی توں کئی سال میں رمبیاں جهلیاں

جدنڑ سجنڑ حیات گواڈھ آ وسے  بختاں دیاں پهٹ پئیاں کلیاں

ہن دیهاڑے وچ پنج پنج وار ملیندا اے  نہئ رجدیاں اکهیاں جهلیاں