اللہ پاک دے بعد جہان دے وچ بوہا تیرا تاڑ کے آئے هاں
تیرے مانڑ تے تخت نشیناں دے کئیی تخت لتاڑ کے آئے هاں
کوئی موت سوا کر وکھ نہی سگدا خط خوف دا پاڑ کے آئے هاں
پچهاں ہٹیاں درد ہٹیندا ای نہی کیوں جو بیڑیاں ساڑ کے آئے هاں
تُوہاں لَے لَے دِل بھاوِیں مُفت اچ لےلے اسیں وِکنڑ دے کانڑ جو آۓ ہاں
ساڈا شوق اے توہیاں دے ہتھ وِکیئے اسی اِس گل دے سدھراۓ ہاں
ہتھ موڑیں نہی سجنڑ بےقدراں وانگوں تیری سِک دے مول ستائے ہاں
پِچھاں ہٹنڑ حیات ہُنڑ وَس اچ کوئی نہی مُڈہوں بیڑیاں ساڑ کے آۓ ہاں
تُوہاں لَے لَے دِل بھاوِیں مُفت اچ لےلے اسیں وِکنڑ دے کانڑ جو آۓ ہاں
ساڈا شوق اے توہیاں دے ہتھ وِکیئے اسی اِس گل دے سدھراۓ ہاں
ہتھ موڑیں نہی سجنڑ بےقدراں وانگوں تیری سِک دے مول ستائے ہاں
پِچھاں ہٹنڑ حیات ہُنڑ وَس اچ کوئی نہی مُڈہوں بیڑیاں ساڑ کے آۓ ہاں
No comments:
Post a Comment