کوئی لال عقیق ھوون
کھل کے ملیا کرجیتھے ڈھیر شریک ھوون
کیتا سفر جہازاں تے
پہلے ساڈا دل لٹیا ایئ ہنڑ زور نمازاں تے
پیری کالی پا کھیڑی
سجناں نماز نیتی ویکھو منگدا اے دعا کیہڑی
چھپری چوونڑ دے
نت مینوں ملیا کر جیہڑی ہوندی ائ ہوونڑ دے
چھاں دروازے دی
دور دے سجناں دی ہوندی رونق لحظہ دی
پہلی دا پڑھ قاعدہ
جداں اساں رسنا ای نئیں مڑ منت دا کے فائدہ
کوئ چرسی چرس بھرے
بہوں مجبور آں میں آکھو ڈھول نوں ترس کرے
چُنڑنی آں وَڈ ماہیا
کھل کے ملیا کرجیتھے ڈھیر شریک ھوون
کیتا سفر جہازاں تے
پہلے ساڈا دل لٹیا ایئ ہنڑ زور نمازاں تے
پیری کالی پا کھیڑی
سجناں نماز نیتی ویکھو منگدا اے دعا کیہڑی
چھپری چوونڑ دے
نت مینوں ملیا کر جیہڑی ہوندی ائ ہوونڑ دے
چھاں دروازے دی
دور دے سجناں دی ہوندی رونق لحظہ دی
پہلی دا پڑھ قاعدہ
جداں اساں رسنا ای نئیں مڑ منت دا کے فائدہ
کوئ چرسی چرس بھرے
بہوں مجبور آں میں آکھو ڈھول نوں ترس کرے
چُنڑنی آں وَڈ ماہیا
جوانی قائم رہوی خیرات تاں کَڈ ماہیا
سونا ترے ماسے
چنگا کیتا ایئ سٹ گھتیا ایئ تیرے لائق دے رۓ ناہسے
کوئ بساں لاہور گئیاں
دکهاں وچ رو رو کے اکهیں ہو کمزور گئیاں
او رل کے شاہی کریے
عید پئ امدی اے آ ڈھول رسائ کریے
کوئی رتا رومال ہووے
اسے نوں عید آدھن جہڑی سجنڑاں دے نال ہووے
ہتھیں لال گلاب ہاسے
اودنڑ دے بیلی ہاں جداں نکے نکے بال ہاسے
قول اچ دہئ ماہئیا
توں کدھاں نال لگ مرئسے میں مننڑا نہیں ماہئیا
تھرمس چاہ آلے
ٹھگاں نالوں ودھ نکلے وڈے سجنڑ وساہ آلے
دیگر چھنڑ چھنڑ دی
اوکھے ویلے چھوڑ گیئوں ہنج ڈھاندی اے منڑ منڑ دی
تانڑی تنڑی ہوئی اے
سٹیں نئیں چن ڈھولا ڈاھڈی رونڑق بنڑی ہوئی اے
بلدی اے اگ ماہیا
تیرے نکھڑن دے دیندا میہنے جگ ماہیا
گڈیاں دا پاس آیا
ہنڑ محسوس ہویا اے سانوں پیار ناں راس آیا
کوئی مہندی دهوویں ہا
جیویں ڈهولہ بت سونہڑائی او شاللہ نیت دا ہوویں ہا
کینو پک کے لال ہو گئے
تے جیتهوں ناسے پل وسدے اوہنوں ڈٹهیاں وی سال ہو گئے
کوئی نلکے بور ہو گئے
تهوڑا جیہا ڈینہہ ڈهلیا رنگ سجنڑاں دے ہور ہو گئے
دلوں ڈیرے پٹ چھوڑیں
چھلا میڈا عید آلا کسے کھوہ وچ سٹ چھوڑیں
بارش جَھب رُک گئی
عید تے نہوں آیا تیرے کُوڑاں دی حد مُک گئی
مینہ وسیا گج گج کے
اللہ میرے صبراں نوں ازمایا اے رج رج کے
بساں کہڑوڑ گیاں
تینوں ڈھولا وسر گئیاں چائیاں قسماں توڑ دیاں
پطناں تے پڑ پیشی
اسیں چلو ٹھگ ڈھولا کنڈ تساں وی نئیں ویکھی
کاں اُڈیا کاں کر کے
ٹُر گِیوں وطناں توں میتھے دردا دی چھاں کر کے
دیگر چھنڑ چھنڑ دی
اوکھے ویلے چھوڑ گیئوں ہنج ڈھاندی اے منڑ منڑ دی
تانڑی تنڑی ہوئی اے
سٹیں نئیں چن ڈھولا ڈاھڈی رونڑق بنڑی ہوئی اے
بلدی اے اگ ماہیا
تیرے نکھڑن دے دیندا میہنے جگ ماہیا
گڈیاں دا پاس آیا
ہنڑ محسوس ہویا اے سانوں پیار ناں راس آیا
کوئی مہندی دهوویں ہا
جیویں ڈهولہ بت سونہڑائی او شاللہ نیت دا ہوویں ہا
کینو پک کے لال ہو گئے
تے جیتهوں ناسے پل وسدے اوہنوں ڈٹهیاں وی سال ہو گئے
کوئی نلکے بور ہو گئے
تهوڑا جیہا ڈینہہ ڈهلیا رنگ سجنڑاں دے ہور ہو گئے
دلوں ڈیرے پٹ چھوڑیں
چھلا میڈا عید آلا کسے کھوہ وچ سٹ چھوڑیں
بارش جَھب رُک گئی
عید تے نہوں آیا تیرے کُوڑاں دی حد مُک گئی
مینہ وسیا گج گج کے
اللہ میرے صبراں نوں ازمایا اے رج رج کے
بساں کہڑوڑ گیاں
تینوں ڈھولا وسر گئیاں چائیاں قسماں توڑ دیاں
پطناں تے پڑ پیشی
اسیں چلو ٹھگ ڈھولا کنڈ تساں وی نئیں ویکھی
کاں اُڈیا کاں کر کے
ٹُر گِیوں وطناں توں میتھے دردا دی چھاں کر کے
بولیاں
پُھل کُھتھا پُھلائی نالوں
توآں میرا بانہہ بیلی توآں چنگا خُدائی نالوں
کوئی ٹاہنگے تے لائی گھوڑی
سستا نہوں ملیا تیرے پچھے خُدائی چھوڑی
مینہہ لتھا مُہاڑ کھلا
تیرے میرے سانگے دا پیا لوکاں نوں ساڑ کھلا
کوئی بنے تے گھاہ ماہیا
لگیاں دی لج رکھساں میرا اللہ گواہ ماہیا
کوئی بنے تے جو ماہیا
اِنجیں میرا دل آدھائے سداں اکھیں اگے رہو ماہیا
کوئی بیلے وِچ کانہہ ہوندی
بھانویں میتھوں جِند منگ لَے نئیں تیرے اگوں نانہہ ہوندی
پُھل کُھتھا چنبیلی دا
میتھوں سنگ نئیں چُھٹدا توئیں چناں جہئے بیلی دا
کوئی گڈی دا ٹائر ہووے
ہَس کے تکیا کر تیری اکھیں دی خیر ہووے
کوئی رَتی رضائی ہووے
ماہی سانوں معاف کریں ساڈی غلطی جے کائی ہووے
لاہی کاٹھی وے گھوڑے توں
آ دوویں رَل وَسیئے جِند چُھٹے وِچھوڑے توں
کوئی کوٹھے نوں لے آیا
اسیں جداں نانہہ نکھڑے ہتھیں لوکاں دے کے آیا
اٹ لتھی چُبارے تے
جِند قربان کراں تیرے ”درؔد؎“ اشارے تے
No comments:
Post a Comment