عاقب بماقابلہ ثمر دیس پردیس

عاقب آکھدا اے

مہنڑیں دے نہی وانگ شریکاں دے کیتے کول نبھیندا وتناں

گھر بار وسار کے کے جاتا ہئی دھکے جانڑ کے لیندا وتناں

تیری بھکھ نائی میدھروں ویکھ سکیندی تیرے بھار بنیڑیندہ وتناں

اوکھا ہو کے وچ پردیساں دے تیرے مگر کمیندہ وتناں

جواب اچ ثمر آکھدا اے

تینوں کہڑے بندے آکھیا اے وطن نوں چھڈ کے پردیس چوں کھٹیاں کھٹ آ

مینوں کئی نہوں لوڈ کمائیاں دی پراں واھندی نئیں وچ سٹ آ

ساری زندگی ونجڑ دا ناں ناں لئیں پراں ڈھول ٹکانا پٹ آ

تیری تانگ اچ زندگی مک ناں جاوے میرے جیندیاں جیندیاں ہٹ آ

عاقب
ہتھ جوڑ کے توہیں بھائیوال دے کولوں پیا ہک ہک بھل بخشیناں
میں جانڑ کے نئ مجبوریاں توں پیا دیگر جھوک لـدیناں
سـوہنڑاں عاقب وقت نبھا آنداۓ ہنڑ یار اجازت لیناں
اللہ حافظ بخت نصیب ہووی میں تاں وطن توں ایہہ پیا ویناں
جواب
پئ اے جبھ تھبکاندی میرے ہونٹ پۓ کمبدن اللہ حافظ آہدیاں واری
میری اکھیں چوں نیندراں کھوہ کے کر لئ توہیں تاں جھب پردیس تیاری
نویں سنگت دے مـانڑ تے ثمر دا چن توں تاں رکھسیں عمر گزاری
میرے بھج گۓ آسـرے پچھلی زندگی میری سیخ تے نبھنڑی ساری

ثمر

بھلا سجنڑ ناں گھٹیاں کانڑ ھوندن مینوں لا کے کس توں نکھڑ گئیوں
میری ثمر نیمانڑیاں اکھیاں جد گئیاں ھو بے وس توں نکھڑ گئیوں
توہیں ویکھے خاب امیر ھوونڑ دے کائ بھکھ ناں تس توں نکھڑ گئیوں
سکھاں نال جہان تے وسیۓ ھاہ ھنڑ آئ ہاہ چس توں نکھڑ گئیوں
جواب
چساں آوسن وطن تے وسن دیاں بهیں پوسنڑ ڈنگ گھبرا نئیں
میرے مگروں اوڑک لہہ ونجناں اے اس بهک تے ننگ گهبرا نئیں
ترٹ ونجنی اے آخر ہجر دی کوٹهی رل ویسن سنگ گهبرا نئیں
بیلے اجڑے مڑ آباد هو ویسن وس پوسی جهنگ گهبرا نئیں