پیا عمر دا اگلا پاہر گزردا ایئ اچے بخت دی گھاٹی چھاں تے
ہیٹھوں ویکھیا کر لتڑی ویندن بے چارے ڈھٹے ہوۓ راہں تے
میرا ساہ ساہ سیکھ تے ٹنگیا ہویا اے ابرار جناب دے ناں تے
حد مک گئ اے اجنڑ رسائ دی گل رکھے ودے ہو یار صلاحں تے
بند دکان کے تھڑے پر بیٹھے دو بوڑھے آپس میں باتیں کرتے ہوئے ہنس ہنس کر لوٹ پوٹ ہو رہے تھے کہ ایک متجسس راہگیر نے ان سے اتنا خوش ہونے کی وجہ ...
No comments:
Post a Comment