عاشق معشوق تے قاصد

زخمی

کسے دا سجنڑ رسیا ہوندا اے بہوں منتاں کرنڑ توں بعد وی نئیں مندا 

تے اگوں عید وی نیڑے آ جاندی عاشق اپنڑے قاصد نو سد کے ان اک خط دیندا اے تے اس نو کی تاکید کردا اے، 

سنڑ کے

جا قاصد رٹھے ہوے سجنڑاں نوں میرا دے آ آخری خط اے

اہدی قدمی بہہ کے پیار دے نال دیویں نیک کوئی اونہوں مت اے

ان آکھیں آں بیمار دیاں اکھیاں تے دے لئے لت اے

پتا کوئی نئیں عیدالفطر تائیں لبھے نا ان زخمی وت اے

زخمی

قاصد خط چاکے معشوق دے بوہے تے آ جاندا اے۔ تے جدا بوہا کھڑکاندا اے اگو آواز آندی اے کونڑ ایں تے قاصد کیویں بول کے دسدا اے۔ سُنڑو فیر

بوہا کھول تاں سہی میں قاصد ہاں چائی وداں تیرے کانڑ سنہڑا

اسے گھلیااے آخری خط دے کے سنج کر آیائیں جس دا ویہڑا

من منت میری اس عید تے چن کر ختم چا جھگڑا جہڑا

تیرے باجھوں زخمی مر ویسی چھڈ نئیں مسکین دا کھیڑا

زخمی

جداں قاصد ایہ کردا اے نا تے اگوں معشوق بول کے آہدی اے

توں اج آیائیں قاصد خط چا کے میں کدوں دا ان بھلا بیٹھاں

اکھیں ویکھ لئے قاصد غیر دے ناں دی میں مہندی ہتھاں تے لا بیٹھاں

میرے وس وچ نہیں اونہوں عید کراونڑ میں گھر اگلے دے جا بیٹھاں

دسی جاکے قاصد زخمی نوں میں غیر دی سیج سجا بیٹھاں

زخمی

اتنی گل سُنڑ کے قاصد روندا ہویا واپس آ جاندا اے۔ عاشق اس دی ایہ حالت ویکھ کے پچھدا اےکی ہویا ای روندا کیو ایں اگو قاصد آھدائے

میتھوں نہ پچھ زخمی جہڑی ویکھ آیاں تیرے سجنڑ دی میں گزران

انجے پاگل ہویا پھردا ایں پیچھے توں اس خود غرض انسان

اس آکھ کے گھلیائے دس زخمی نوں سد لوے اپنڑاں لقمان

میں عید اہدے نال منا نہیں سکدا ہاں میں کسے ہور دی جان

زخمی

ایہ گل سنڑدیاں ای عاشق آسمان ول کر کے آخری گل روندیاں پیاں رب اگے شکوہ کردیاں ہوئیاں کردا اے۔

ڈاڈھا کیتائی اج انصاف مولا ہنج اکھیاں وچ گئی آں اے

میرا مانڑ تے بیلی بچپن دا ضمے غیر دے چھڈیائیں لا اے

ربا دس اج کہڑے جرم دی دیتی آ زخمی نو سخت سزا اے

گلاں سجنڑ دے بارے سنڑن تو پہلاں دتا کیوں نہوں مار مکا اے