‎ھونڑ آر نہ دے مجبوریاں دے ڈھڈھوں اصل تیار جناب ھن

‎ھونڑ آر نہ دے مجبوریاں دے ڈھڈھوں اصل تیار جناب ھن

روح بجھی وداء ھا اساں کملیاں دا تیرے مدت توں موڑ خراب ھن

تیرا وت وی ہتھ نہ چھڈیا چن جیڈے نفرت دے گرداب ھن 

کھوٹے ملکھ اچ ھاسے نورسمند تیرے نال تاں ھور حساب ھن

آج معاف خان کریندا ہی اگاں مڑکدی حتک کیتیوی تا

آج معاف خان کریندا ہی اگاں مڑکدی حتک کیتیوی تا

بانہ موڈھےتائیں میں کپ لیساں کسےغیر دے گل گھتیوی تا

اے راکھویں گیدڑ مرا باھسیں جےاٹھی ستا ھویاشیر گیوی تا

تیرےشھر توں جھال جھلیونی کائی نھیں جے وگڑ بلوچ گیوی تاں

sassi

عابد حسین عابد تمیمی صاحب دی تخیل دی دنیا پیش کر رئیاں جس وچ اناں سسی دی قبر تے جا کے سسی نوں کجھ سوال کیتے تے سسی نے جواب دتے.. 

عابد تمیمی صاحب سسی نال ہم کلام ہوئے تے پہلا سوال کیتا کہ نہ توں سوہرے دیس تے موئیں تے نہ پیکے دیس تے اناں ریت دیاں ٹبیاں اچ رل رل کے مر گئیں اس دی کے وجہ.. 

سسی آدھی عابد انہاں تھل دیاں ٹبیاں اچ رل رل کے مرن دا وی ہک مقصد ہا.. 

آ میں تین دسدی آں

دوہڑا.....

تائیں موئیں آں عابد کیچ دے راہ تے پیراں نال قبر مِٹیسی

نت پیر چُمیساں شکراں دے ایمان تاں تازہ تھیسی

روح بھلسی رُلسی جنگلاں وچ نہ خان دے شہر اپڑیسی

اسے رُلنڑ دا اجر خدا توں منگساں میرا خان پنل بخشیسی

دوسرا سوال ..

سسی نال مخاطب ہو کے

جس تیاری نال توں بھنبھور چوں نکلی ہاویں انج لگدا ہا توں ضرور کیچ اپڑ ویسیں کیونکہ تیری منزلَ کیچ ہائی مڑ راہ اچ کے بنڑئیاں تیرے نال کیوں اتھے رل رل کے مر گئیں.. 

کیا تیرا عشق کمزور ہا؟ 

یا تھل دیاں ٹبیاں توں گھبرا گئیں؟ 

یا گرمی توں گھبرا گئیں؟ 

کے وجہ بنڑیں.. 

سسی آدھی نہ میرا عشق کمزور ہا تے نہ مین کسے گل دا ڈر ہا بس راہ ویندئیاں ہک خیال آئیا تے میں اپنڑاں سفر مکا چھوڑیا. 

عابد پچھیا کی خیال آئیا

سسی دا جواب

دوہڑا

پنوں ہو سگدائے پرنی گیا ہووے نئی نیت ڈلاونڑ دتی

پرواز اچ عابد سکھ مانڑیں ازمائیش نئی آونڑ دتی

تائیں لاغر ہتھاں اکھیاں توں نئی ریت ہٹاونڑ دتی

متاں خان دی بیوی سوکنڑ سمجھے روح کیچ نئی جاونڑ دتی

تیسرا سوال.. 

عابد پچھدا میں سنڑیاں توں بڑی وڈی شہزادی ہائیں تیرا بڑا وڈا قبیلہ ہا دو ملکاں تے راج ہا تیرا مڑ کے بنڑیاں تیرے نال کیوں اس طرح لاوارث ہو کے مر گئیں. 

کیا تیرا کسے ساتھ نئی دتا؟ 

سسی دا جواب

دوہڑا. 

نہ سوہریاں تے نہ پیکیاں دا کوئی شخص بچاونڑ آئیائے ملک سوائیائے

میں شام دی چادر تانڑ کے سئیں پئی آ ملکُ الموت جگائیائے سفر مکائیائے

بھلا ہووے عابد وحشیاں دا جنہاں آنڑ جنازہ چائیائے بخت پرائیائے

ممنون آں ریت دے ٹبیاں دی جنہاں ریت دا کفن پوائیائے وت دفنائیائے

کرو یاد ہاں گزریاں گھڑیاں نوں اوہ تاک چوں تاڑن بھل گئے او

کرو یاد ہاں گزریاں گھڑیاں نوں اوہ تاک چوں تاڑن بھل گئے او

ساری رات خدا دی زخمی سنگ دنہیہ پتن تے چاڑن بھل گئے اُو

او عشق کتاب چوں ورق جدائی دا ہتھیں اپنڑی پاڑن بھل گئے او

ساڈے ہتھاں وچ گھٹ کے ہتھ اپنڑیں ہاں ملکھ دا ساڑن بُھل گئے او

میری طرفوں عام اجازت ائ نوے سجن بنا میں پرباش آ

میری طرفوں عام اجازت ائ نوے سجن بنا میں پرباش آ

تیری نسل دااے پیشہ چن جپھے ھر کسے نوں پا میں پرباش آ 

پچھلیاں دی معافی دے چا نہ ہور روا میں پرباش آ 

تیرا اجے وی صاحبی بچ سکدا اے نہ غیر ہنسا میں پرباش آ

Zulfi series

ڈینہ لاہنڑ تے ہا ہک پُھل جیہا چہرہ میں ویکھیا ویندا پار ہائی

ہک قدم زمین تے رکھدا ہا پچھاں ویدھا پنج پنج وار ہائی

اوہدی ٹور توں ذلفی شک پوندائی جینویں صدیاں دا بیمار ہائی

اللہ جانڑدائے ہیٹھاں منہ کر کے روندا ویندا زارو زار ہائی

((او اہدائے ثنا تیرے پکے ہن بندہ اوہو ہا سنا تیرے نال کوئی گل کیتی ہس کجھ آکھیا ہس او اہدائے گل تے کوئی نس کیتی جدوں میرے اگو گزریائے اگے جا کے کھلو ریائے اجنبی شخص اہدائے))

2- میتھوں پنج ست قدم اگیرے ٹر کے رئیا اپنڑے آپ کھلو ہائی

مینوں سڈ کے آہدائے مل گیا منہ قسمت وچ لکھیا جو ہائی

میں پوچھیا اس ویلے کیوں ویندائے پیاء ایہہ گل سنڑ کے رو ہائی

بندہ سنگت دا چونڑ معلوم ہوندائی بھانویں ذات دا ذلفی جو ہائی

((او اہدائے گل تیری ٹھیک بندہ واقعی اوہو ہا ہنڑ انج کر اودے شہر نوں جا مینوں اودا پتہ کر دے کینویں وسدا پئے میری اودے وسیب اچ کسے منڑی کوئی نہیں ہنڑ توں پتہ کر دے ))

3-میرے پُھٹ گئے سجنڑ دی حال حقیقت ونج قاصد بھج کے لئی آ

دیویں ڈھیر سلام غریب دی طرفوں پُچھیں کینویں نبھدی پئی آ

تیرے ملنڑ دی سک سنجے ذلفی نوں اللہ جانڑدائے کھاندی پئی آ

مل کل پرسوں تائیں اودر تیری مینوں سریوں لائے دے گئی آ

قاصد اونوں مل واپس آندائے تے پچھلے بندے نوں بڑی جلدی ہوندی اے حال پچھنڑے دی جو کیا آکھیا اس کیا گل کیتی اے اونوں اہدا سنا کوئی گل بات ہوئی اے کے نہیں قاصد نوں اہدائے))

4- تینوں ملیا ای ہاہ یا کوئی ناہ ملیا ہیٹھاں بائے کے چھیڑ کہانڑی

کیڑے رنگ اچ زلفی وسدی پئی ہائی مجبور دی سنگت پرانڑی

دسیں ہولوں ہولوں میرا دل گھٹدائی نالے دے کائی خاص نشانڑی

کئی دیناں توں کھوتھے ھوئے پُھل وانگوں میری ویندی ہائی شکل کومانڑی

تیری وجہ توں مُلکھ تے ھوئے ھوئے ھو گئی پورے شہر اچ تاڑی لگی

تیری وجہ توں مُلکھ تے ھوئے ھوئے ھو گئی پورے شہر اچ تاڑی لگی

چیتے جاہ تے آ گئے سانگیاں دی تھپ جدنڑ کُراڑی لگی

تینوں حسرت مانگویں ہاسیاں توں میری ہنج وی ماڑی لگی

تیتھوں پُچھساں تیریاں پیراں تے تینوں جدنڑ کوہاڑی لگی

یا تاں بھُل ویندوں یا اودراں دے میرے گل چوں پھاہ مُک وَیندے

یا تاں بھُل ویندوں یا اودراں دے میرے گل چوں پھاہ مُک وَیندے

وَس پواں ہا جے کر دشمنڑاں توں تیرے سجنڑ وِساہ مک وَیندے

ہر اوکھ  مدؔثر مگروں لاہندی ظُلماں دے راہ مُک وَیندے

تینوں غیراں اِچ تکن توں بہتر ہاہ مجبور دے ساہ مُک وَیندے