تُوں تاں مَست ایں لاپرواہیاں وِچ ساڈے گل تقدیر دے پھاہ ہن

تُوں تاں مَست ایں لاپرواہیاں وِچ ساڈے گل تقدیر دے پھاہ ہن

تینوں خَبر وی کائی نہیں اُجڑیاں دی ساڈے سینے ماتم گاہ ہن

ساڈا عشق تاں ویکھ بیماری وِچ تیرے گھر دے دِسدے راہ ہن

پتہ کریں ہا ناطق بے کس دا مجبور دے آخری ساہ ہن

رۓ بخت تاں لگدے اپنڑیں آھروں کنڈ مگروں اوھلے بنڑ گۓ

رۓ بخت تاں لگدے اپنڑیں آھروں کنڈ مگروں اوھلے بنڑ گۓ

اجے رج کے سنگت نوں ڈٹھا ای نا سنجی سیت نوں رولے بنڑ گۓ

پچھے آپے لگدے تھڑکن لگ پۓ پھٹے سجنڑ تے ٹولے بنڑ گۓ

ابرار اساڈے اجڑ ونجنڑ دے سارے جگ تے ڈھولے بنڑ گۓ

شالا بخت دا چیتر پچیا رہئ رہوی فصل عروج دی ساوی

شالا بخت دا چیتر پچیا رہئ رہوی فصل عروج دی ساوی

دینہاں رات دعائیں دا پانڑی دیسیں اکھیاں دی واہندی راوی

ایہ وی چھوٹ ائ جدنڑ وی درد دا چن نواں سانگا راس نا آوی

گھر اپنڑاں سمجھ کے وگ آویں جداں ہٹنڑ تے دل بنڑ جاوی

وت ول پیاں کُونجاں پتنڑاں تے وت پتنڑ آباد ھو گۓ نی

وت ول پیاں کُونجاں پتنڑاں تے وت پتنڑ آباد ھو گۓ نی

وت زخم پُرانڑیں جاگ پئے دُکھ سارے یاد ھو گۓ نی

ساکوں وعدیاں دا پابند کر کے اج سجنڑ آزاد ھو گۓ نی

بس ھاشمی تہاڈیاں آساں تے کئ گھر برباد ھو گۓ نی

اوکا بنڑ گیائے مرکز درداں دا دل چکنا چور دی قسمت

اوکا بنڑ گیائے مرکز درداں دا دل چکنا چور دی قسمت

ودا لڑداۓ غم دے شوہ دے وچ سدھراں دے پور دی قسمت

تیری دید ابرار نوں سکدیاں ودیاں میری اکهیں دے نور دی قسمت

تیری بانہیں دا ہار نصیب نآہ ہویا میرے گل مجبور دی قسمت

گئے مار مُلاذے اکھیاں دے انڑ سُنڑیاں سُنڑنیاں پئیاں

گئے مار مُلاذے اکھیاں دے انڑ سُنڑیاں سُنڑنیاں پئیاں

نااہل ماحول اچ خُلق دیاں دل شِکنیاں ہوندیاں رئیاں

بےلوث غلامیاں لگدیاں نوں پئے اُلٹا بھارو گئیاں

بھلا ھووے درد غریبی دا جس میریاں بانہیں نپ لئیاں

میرے بخت دے عین دوپہر دے بیلی مینوں دیگر سٹ گھتیاہے نئیں

میرے بخت دے عین دوپہر دے بیلی مینوں دیگر سٹ گھتیاہے نئیں

پچھتاویاں تے رُسوائیاں دا میرے گل اچ گٹ گھتیاہے نئیں

متاں کل میں اج دے وانگ نہ ہوواں مُل میرا گھٹ گھتیاہے نئیں

سداں ہُسڑ کے درؔد جُو ملنڑ دی خاطر آونڑ تے جھٹ گھتیاہے نئیں 

توئیں پننڑاں اے وطن توں آکھ کے ٹریوں ودا پوری سنت کریناں

توئیں پننڑاں اے وطن توں آکھ کے ٹریوں ودا پوری سنت کریناں

نویں شاہی تے نویاں سنگتاں وچ کھلا رنگ سرکار دے ویہناں

دویاں کل منوا کشکول نہ بھنساں ہاں اتنا بوڑ کھٹیناں

بسم اللہ تاج دے وطناں تے توں آ میں پننڑ چھوڑیناں

تیتھوں بھارا اے بھار تاں سانگے دا اوہ قول تاں واپس کر چاں

تیتھوں بھارا اے بھار تاں سانگے دا اوہ قول تاں واپس کر چاں

میرا خوشیاں بھریا بچپن دا ماحول تاں واپس کر چاں

تے جیہڑا لاہ لیا ایئ خودداریاں دا مینوں خول تاں واپس کر چاں

چلو درد خیرات جوں نؤں دیندا کشکول تاں واپس کر چاں

جداں اکھیں توں نیندر کھس لئ ایئ ہوٹھاں توں ہاسہ ای لۓ لۓ
ساری ذندگی توڑ نبھاونڑ دا بیکار دلاسہ ای لۓ لۓ
تے جے تھوڑا ایئ تولہ بختاں دا میرے بھرم دا ماسہ ای لۓ لۓ
متاں ڈھلی اوئ رت اچ کم آوی ایہ درد توں کاسہ ای لۓ لۓ

اکھیں بنڑ گئیاں ماتمی عمر دیاں ماحول وفا نئیں کیتی

اکھیں بنڑ گئیاں ماتمی عمر دیاں ماحول وفا نئیں کیتی

کوڑے توڑ دے دعویداراں دے کئیں قول وفا نئیں کیتی

جئیں غربت درد لکاونڑی ہائ اس خول وفا نئیں کیتی

گیا بھج حاتم دی چوکھٹ تے کشکول وفا نئیں کیتی

نو دینہوں تاں من لیا دولتاں آلے پورے شوق تمام کریندن

نو دینہوں تاں من لیا دولتاں آلے پورے شوق تمام کریندن

سکھ سجنڑ امیراں بندیاں دے پچھے بے آرام کریندن

تے سچا پیار ایئ درد غریباں دا تن من چا نام کریندن

انج کجھ نہ پھرن تاں جھک جھک کے جتھے ملنڑ سلام کریندن

شالا ٹردے سجنڑ نوں کوئ نہ ویکھے ہل ویندن کنگرے ہاں دے

شالا ٹردے سجنڑ نوں کوئ نہ ویکھے ہل ویندن کنگرے ہاں دے

چٹے دیہنہ نوں اے رات معلوم ہوندی بھل ویندن ہوش جہاں دے

دوہویں بانہیں آ ویندیاں ان گل دے وچ ہوندے وینڑ کسے دے ناں دے

جیہڑے اتنڑا درد پچا کے جیندے ہن دھن جگر حیات انہاں د.

بیری تے بور ہوسیں

مل کے جوں نئیں ٹریا پچھے رناں ضرور ہوسیں

اللہ واسطے ہک واریں شکل وکھا اکھیں بہوں ادرانڑیاں ودیاں ان

اللہ واسطے ہک واریں شکل وکھا اکھیں بہوں ادرانڑیاں ودیاں ان

جیویں دیگر حال شریہنہ دا ہوندا اے انجے وانگ کمانڑیاں ودیاں ان

ساڈے پھٹ گئیاں بنڑیاں ملکھ دے وچ سۓ یار کہانڑیاں ودیاں ان

تیری زیارت واسطے رو رو کے مویاں درد نمانڑیاں ودیاں ان

دلا بھل نئیں میں تینوں ہٹکیا ہاہ، ٹھگ سنگتی ٹھگ نؤں گیا

دلا بھل نئیں میں تینوں ہٹکیا ہاہ، ٹھگ سنگتی ٹھگ نؤں گیا

مطلب دا بیلی دشمنڑاں وچ لاہ بھرم دی پگ نؤں گیا

ناھنی منیاں درد اگیرے او پتا پیار دا لگ نؤں گیا

جیہندے مگر جہان بھلائ بیٹھا ایں اوہو چھوڑ کے وگ نؤں گیا

اونداقدم مبارک گھر میرے جے کفر نہ سمجھو واللہ

اونداقدم مبارک گھر میرے جے کفر نہ سمجھو واللہ

معراج دے شوق اچ دس چھوڑاں میراگھر ھے عرش معلی

اکھیں وس پئیاں جے نہ غربت ھوندی ھوندااستقبال اولی

مجبور عابد مجبور ھوندن کی آکھاں ڈاڈھیا اللہ

میرے یارداروپ سنگھارعجب رخسارعجب انوارعجب

میرے یارداروپ سنگھارعجب رخسارعجب انوارعجب

اوندےنین بےچین خمارعجب اوندی پائل دی جھنکارعجب

سرکارعجب گفتارعجب اقرارعجب انکارعجب

اسرارعجب ھوشیارعجب واہ عابد دا دلدارعجب

دعوی ھے میرایار کدی یادکریسیں

دعوی ھے میرایار کدی یادکریسیں

بے لوث ساڈاپیار کدی یادکریسیں

گبھرایا نئیں ظلماں توں زندگی دا جواری

کیڈاھائ وفادار کدی یادکریسیں

لفظاں دے سمندر چوں ہک لفظ تے روسیں

اوہ لفظ ھا انکار کدی یادکریسیں

وکدے نئیں سدایوسف آزمائش ھا رب دی

اے مصر دابازار کدی یادکریسیں

مقتول دےتڑپن تے وفا چیخ کے بولی

تقدیر دی تلوار کدی یادکریسیں

عابد دی غزل سن کے احساس کریسیں

کیڈا ھائ اوہ غمخوار کدی یاد کریسیں

ناسے واقف نیتاں رب جانڑیں آپوں ھر اعتبار کیتوسے

ناسے واقف نیتاں رب جانڑیں آپوں ھر اعتبار کیتوسے

اللہ اکھیں دی جنگ اچ فتح دیسی چا ختم وقار کیتوسے

لتھی چادر جدنڑ شخصیت توں گریباں چا تار کیتوسے

بھلا اوہ کوئی عابد اس لائق آ جن اتنا پیار کیتوسے

اس شرط تے آکھیں رسدا ھاں مینوں کدی سرعام بلا ئیں نئیں

اس شرط تے آکھیں رسدا ھاں مینوں کدی سرعام بلا ئیں نئیں

میری ہرگل تے آمین کریں مینوں بھل گیاپیارجتائیں نئیں

رہویں پابند عابدحکماں داکروعدہ اکھیاں چائیں نئیں

میرا زرا جیا موڈ خراب ھووے مینوں وطن تے زات وکھائیں نئیں

چسَاں وگڑ گیاں تے توئیں آپ ونجائیاں تیرے نال سواد نہ رھیا

چسَاں وگڑ گیاں تے توئیں آپ ونجائیاں تیرے نال سواد نہ رھیا

تے رجھ گیوم حالات دی گردش وچ میرا زہن آذاد نہ رہیا

کدھاں ڈھٹھیاں تے تینوں راہ لبھ گئے جداں گھر آباد نہ رھیا

جداں پَر پرواز دے قابل ھوئے نی تینوں آہلنڑا یاد نہ رھیا

لگے اگ جے بخت دے ارشاں تے ڈھ ویندن سنگت دے تارے

لگے اگ جے بخت دے ارشاں تے ڈھ ویندن سنگت دے تارے

کسے مانڑ دے جرم اچ یوسف وی وک ویندن مصر بازار اے

تے کئ حاکم حاجت مند ہو ویندن جدوں پر تقدیر چا مارے

ہرے سیت ظہیر تاں قسم خدا دی چھڈ ویندن سجنڑ پیارے

تہانوں بھل گئے وقت سکول پڑھن دے، تے پپلاں دی چھاں بھل گئے او

تہانوں بھل گئے وقت سکول پڑھن دے، تے پپلاں دی چھاں بھل گئے او

اساں پچھنا پیار ھنیں یا نئیں، تساں کرنی ہاں بھل گئے او

انجیں نکی نکی گل تے بستہ چاکے، تسیں بدلن تھاں بھل گئے او

اوھے ڈھیر پیارا محسن ہاں، جیندا اج کل ناں بھل گئے او

بندے دل آلے "امر" نئیں دل ڈھاندے، ہونے لکھ مجبوریاں ہالا

بندے دل آلے "امر" نئیں دل ڈھاندے، ہونے لکھ مجبوریاں ہالا

جہڑا بخت دے مان اچ رب سدواۓ کداں راھندا اے بختاں والا

ایویں دل جئی شۓ نئیں سجن سٹیندی، کوئی تھوڑک ناں جاوے شالا

اکھیاں چوں کجلہ کڈھ لیندن، اکھیاں دے چور سیالا

پہلے شوق توں پیار دی پینگھ جوٹا کے هنڑ آپ کپیندے او لانہہ پے

پہلے شوق توں پیار دی پینگھ جوٹا کے هنڑ آپ کپیندے او لانہہ پے

سارے ملکھ دے موہنہ وچ مہنڑھیاں دی او تساں دیندے او آپ زبان پے

تے کہڑے زور حیات غریباں دے ساہ ھیر کے ڈنگ دھکساں پے

او تساں لاہ لیو سدھراں غیر دیاں آپے ہجر تے میں مکساں پے

ھک اپنےکرم دی تھوڑ ناں دیویں، میرا بخت امانت رکھیں

ھک اپنےکرم دی تھوڑ ناں دیویں، میرا بخت امانت رکھیں

تیری ذات توں پنی ہوئی شؤقاںدی، میری سنگت سلامت رکھیں

میں تاں نؤکر ھاں تیری خلقت دا، ایہا قائم نیامت رکھیں

ساری عمر حیات توں روسیاں آلی، پراں دور قیامت رکھیں

جہندے نال ھے انڑ بنڑ دریا دی اوہ ساحل دا وسنیک آں

جہندے نال ھے انڑ بنڑ دریا دی اوہ ساحل دا وسنیک آں

سورج دے شہراچ رہ کے وی لئی بیٹھا گھر تاریک آں

جیندے ھر دکھ سکھ تے اوکھ دے وچ ھویا ھر تو پہل شریک آں

اوھو سجنڑ زوال اچ ظل سمجھینداۓ جیویں میں اوھدے ناں تے لیک آں

غیب دے علم خدا جانڑیں تقدیر دیاں گلاں بجھ نئیں

غیب دے علم خدا جانڑیں تقدیر دیاں گلاں بجھ نئیں

حال حقیقت رب جانڑیں کئیں سجنڑ کوں ککھ دی گجھ نئیں

احساس چاہ کر میرے اجڑنڑ دا ہر سال مسلسل ہجھ نئیں

چن لالچ سٹ فرمائشاں دے تے ہنڑ کول فرید دے کجھ نئیں

بندے بندے دے نال توں من نہ من تیرا ہسنڑ وی میری جند کڈھدا اے

بندے بندے دے نال توں من نہ من تیرا ہسنڑ وی میری جند کڈھدا اے

بچپن دے خفیہ راز ہر نوں تیرا دسنڑ وی میری جند کڈھدا اے

بوتلاں پیتیاں کر

ایٹمی دور ہئ چن گلاں کچیاں ناں کیتیاں کر

گل سچی ہیئ نال رقیباں دے تیرا رسنڑ وی میری جند کڈھدا اے

سونہہ رب دی واڈھا تاج کولوں تیرا وسنڑ وی میری جند کڈھدا اے

کچا انار ھووے

چنگا بندہ نئیں ہوندا جیہڑا ہر دا یار ہووے

اے ٹھیک اے تیتھے چنگیرا وقت اے

اے ٹھیک اے تیتھے چنگیرا وقت اے

ایہ توں نئیں لٹیا لٹیرا وقت اے

تے وقت عابد چالاک چیتا اے

نہ تیرا وقت اے ناں میرا وقت اے

آپوں ڈاھڈھیاں نال محبتاں دا میرا کوئ نائ مول ارادہ

آپوں ڈاھڈھیاں نال محبتاں دا میرا کوئ نائ مول ارادہ

بالآخر ونج کے پھس گیا ہاں کیتا دل کملے آمادہ

ناجائز خوشامد کرنی پوندی ہووے آپ توں سجنڑ ذیادہ

مسکین میاں اوہ ہور ہوندن جیہڑے توڑ چڑیندن وعدہ

بیلی بختاں آلے نال رلا کے میرے حال تے ہسدے رہو آ

بیلی بختاں آلے نال رلا کے میرے حال تے ہسدے رہو آ

نت لوڈ دے روپ اچ نال اونہاندے توسیں لڑدے رسدے رؤ آ

بھاویں درد غریب دے سٹنڑ دی گل مخلوق نوں دسدے رہو آ

ساری عمر نہ بےشک بولو آ توڑے کول تاں وسدے رہو آ

میرا دل اے سنگت نوں پر کریے انجے کیوں ودا گھاٹ جھلیندا ایں

میرا دل اے سنگت نوں پر کریے انجے کیوں ودا گھاٹ جھلیندا ایں

تینوں کیئ ویریں ڈھول ویکھیندا اے بیٹھا بیٹھا بھوئیں کھتریندا ایں

ایہ چونڑ اے راکھی سجنڑاں دی ودا چونڑ توں کنڈ سنجنڑینندا ایں

مینوں علم اے تینوں مجبوریاں ہن میرے مگر نہ سجنڑ چھڑیندا ایں

چلو ہنڑ تاں خوش ہو لیہہ گیا نے سروں درد غریب دا بھار اے

چلو ہنڑ تاں خوش ہو لیہہ گیا نے سروں درد غریب دا بھار اے

متاں مل ونجے تخت مبارک وچ دسو لگدیاں نوں سرکار اے

میں تاں طاق دے اوڈھر رو دھو کے لیساں آپنڑا وقت گزار اے

پر تینوں وی چودھار دا ملکھ اکھیسیں توں ٹھگ ایں نؤں لج دار اے

پریشانیاں ہن مقسوم دے وچ ہر روز ہزار تے لاکھ ویہناں

پریشانیاں ہن مقسوم دے وچ ہر روز ہزار تے لاکھ ویہناں

ویندا دل بیتاب دا حوصلہ ودھ پریشان جتھے کائ اکھ ویہناں

ساہ مک ویسن یا وس پوساں چلو زہر فراق نوں چکھ ویہناں

راہندا آخری ہیلا عاجزی دا تے ہنڑ پگ پیراں تے رکھ ویہناں

میں اج تائیں تویاں دیاں منیاں ہن توں بھار بنڑائیں تیری مرضی

میں اج تائیں تویاں دیاں منیاں ہن توں بھار بنڑائیں تیری مرضی

اج ویکھ میری مجبوریاں نوں کیتے قول بھلائیں تیری مرضی

آپو پیار دے فرض ادا کیتن نویں سجنڑ بنڑائیں تیری مرضی

میرا یار لطیف ہائ وس کرلاونڑ توں مول  ناں پائیں تیری مرضی

کسے آکھیا فقط ھے سکھ زندگی کسے آکھیا درد عذاب اے

کسے آکھیا فقط ھے سکھ زندگی کسے آکھیا درد عذاب اے

کسے آکھیا ہار ھے کنڈیاں دا کسے آکھیا نرم گلاب اے

کسے آکھیا وگدا راوی اے کسے آکھیا خشک چنہاب اے

کسے آکھیا بلبلا پانڑیں دا کسے آکھیا تار سیلاب اے

کسے آکھیا ریت دی مٹھ زندگی کسے آکھیا جنس نیاب اے

کسے آکھیا جرم حیاتی اے کسے آکھیا عمر ثواب اے

ہکو انت خیال ابھردا اے میرے ذہن اچ فقط جناب اے

جہڑی نبھ گئی سجنڑ دی باں تے"قاسم اوا زندگی باقی خواب اے

ھائ تھڈیوں ائ پھیر مقدراں نوں ساری زندگی بھوگ اچ نبھ گئ

ھائ تھڈیوں ائ پھیر مقدراں نوں ساری زندگی بھوگ اچ نبھ گئ

نبھی کجھ غربت دی قید دیوچ کجھ سجنڑ دے روگ اچ نبھ گئ

ھر گھڑی میری عارضی خوشیاں دی ھنجواں دی جوگ اچ نبھ گئ

اگے گوھر سال توں بعد آئ ھا اہ عید وی سوگ اچ نبھ گئ

دھکا دے کے سنگت دے عرشاں توں توئیں لگدے ٹھلیا ای کوئ نہئ

دھکا دے کے سنگت دے عرشاں توں توئیں لگدے ٹھلیا ای کوئ نہئ

مونہہ بھار وی ڈھہہ کے ایہہ نترانڑاں تیری سنگت توں ملیا ای کوئی نہئ

تیرے ورگا قاتل دنیا تے ایڈا کئیں نوں جھلیا ای کوئی نہئ

ربوں کوہندیاں ترس جناب نوں آیائے ابرار تاں ہلیا ای کوئی نہئ

کدی میں وی تیرے وانگ ھاموں چھڈے تخت میں سنگت دی خاطر

کدی میں وی تیرے وانگ ھاموں چھڈے تخت میں سنگت دی خاطر

در در دے ٹکڑے پِن کے کھادے کٹے وخت میں سنگت دی خاطر

تقدیر حیات  توں کھس لئے سنگتی دھکے بخت وچ سنگت دی خاطر

ھک توں ناھوں سئے جئے ملکھ دے مہنڑے جھلے سخت میں سنگت دی خاطر

تینوں پار دے بخت اچ وسر گیا ۓ اروار دا تلخ ماحول اے

تینوں پار دے بخت اچ وسر گیا ۓ اروار دا تلخ ماحول اے

رلے راہنڑاں باہنڑاں رج رج ہسنڑاں پۓ کرنے درد مخول اے

سداں سجنڑ غریب تے ہتھ رکھساٸیں تینوں یاد تاں ہوسن قول اے

کٸ بشر حالات دے مکے ہوۓ ہوندن پر چیندے نہیں کشکول اے

جہلم دی پرلی منڑ دا واسی بهل نہیں اروار دے سنگی

جہلم دی پرلی منڑ دا واسی بهل نہیں اروار دے سنگی

اکا دین ایمان بنڑا لئے نی نویں لدهے هوئے پار دے سنگی

پت جهڑ دی رت اچ کوئ نہوں لبهڑاں اے تاں درد بہار دے سنگی

متاں بهلیاں رہیں بڑے اوکهے لبهدین میرا چن کہیں کار دے سنگی

کچے کُجھ نہ تگڑاں مینوں گُجھ کائی نائی ایہو سوچیم بنڑن ناں کتھاں

اروار کھلو کے پار ڈٹھا اساں یار دیاں جھوکاں نوں

اللہ حافظ آکھیا  3 واری چا اپنڑیاں نازک بانہاں نوں

کچا ویکھ گھڑا جے تڑک ونجاں بج لگدی ھے اختر ناں نوں

اللہ بھلی کریسی خضر نوں لاج ھے پئی ویندی ھاں جھاگ چنہاں نوں

جواب

کچے کُجھ نہ تگڑاں مینوں گُجھ کائی نائی ایہو سوچیم بنڑن ناں کتھاں

ایویں او تائیں لہذا بھیڑ کیتا اۓ  مَن تار دیاں تکھیاں ہتھاں

ایتھے اختر جیئں جیئں دھرو کیتن ڈینہہ محشر مُکسن ستھاں

جواب چناب تیار رکھیں مینوں بوڑ کے بعد اچ لتھاں.

ساڈی اجڑی جھوك دی اپنڑی قسمت تیرا بھانڑ وسے گھر بار وسے

ساڈی اجڑی جھوك دی اپنڑی قسمت تیرا بھانڑ وسے گھر بار وسے

تیرے نیك نصيب دے گلشن وچ ساری ذندگی مست بہار وسے

اسیں پیار تیرے دے قابل ناسے تیری سنگت وسے تیرا پیار وسے

اروار تے درد دا رب راکھا وسیں توں تے تیرا پار وسے

انجے ہجر دی ساہنگھ تے ٹنگی ودے او اروار یا پار تاں چھوڑو

انجے ہجر دی ساہنگھ تے ٹنگی ودے او اروار یا پار تاں چھوڑو

اگاں جیساں یا مرساں توانوں کی اے نروار شکار تاں چھوڑو

تے لئیو ھر توں شاباش مفتوں مفتی یک مشت ویسار تاں چھوڑو

جے منہہ متھا تاج دا نہے بھلدا او پراں گولی مار تاں چھوڑو

کل شہر تیڈے ہک شخص ڈھٹھا ہتھ کاسا چا ودا پندا ہا

کل شہر تیڈے ہک شخص ڈھٹھا ہتھ کاسا چا ودا پندا ہا

ہر در تے دستک دیندا ہا کر نال صدا ودا پندا ہا

کہیں خیرات ڈتی کہیں جھنڑک ڈتی کر شکر ادا ودا پندا ہا

ایویں شکل توں لگدا ہا کہیں وقت دا شاہ ودا پندا ہا

تساں جدنڑ وی بھیڑ اچ سد ماریا تہاڈا اقدس بَھجّ نہی آیا

تساں جدنڑ وی بھیڑ اچ سد ماریا تہاڈا اقدس بَھجّ نہی آیا

ساڈی غربت تے تساں شاہواں توں ہک لحظہ کَج ّ نہی آیا

اکھیں بھکھیاں رئیاں تا زندگی دیدار دا رَجّ نہی آیا

تہاڈے نوکر بے تنخوائے ہاسے تہانوں رکھنڑ دا چَجّ نہی آیا

تہاڈا قدم مبارک ست بسم اللہ ساڈے سنج ویرانے شہر اچ

تہاڈا قدم مبارک ست بسم اللہ ساڈے سنج ویران شہر اچ

تہاڈے ڈٹھیاں قاسم پک ھویا اللہ وسداے واقع ہر اچ

مینوں جھلنڑ دے پکھیاں توں نوٹ لے اکھیاں ھوسو تھک گے ڈھیر سفر اچ

تہاڈے ورگے کدنڑ مہمان آندن اساں اجڑ گیاں دے گھر اچ

کسے سجنڑ ضرور سنجاتی وتیئے بهانویں ڈهیر نوابیاں ہوون

کسے سجنڑ ضرور سنجاتی وتیئے بهانویں ڈهیر نوابیاں ہوون

لگدے تاں اودنڑ وی لگدے ہوندن اکهی جدنڑ شرابیاں ہوون

سنگتاں دی لانہاں ترٹ ونجنڑ دے ڈر توں پئیاں لکھ بے تابیاں ہو

کدے ڈنگ نبهدن جے نیتاں وچ  ابرار  خرابیاں ہوون

مینوں اجنڑ وی یاد ہے ہک ہک پل نبھے وقت تساں بھل گۓ او

مینوں اجنڑ وی یاد ہے ہک ہک پل نبھے وقت تساں بھل گۓ او

الطاف بہار دے بیلی ہاۓ آئی جدنڑ خزاں بھل گۓ او

کہیں ہور دے بخت دی چڑتل وچ میرے ہتھاں دی چھاں بھل گۓ او

جیندا ذکر کریندیاں تھکدے ناھے اسے بشر دا ناں بھل گۓ او

کہڑی توھیں کیتی 100 بسم اللہ تیری ذات توں سر نا چایا

کہڑی توھیں کیتی 100 بسم اللہ تیری ذات توں سر نا چایا

میں ارکاں بھار جدنڑ توھیں سدیا اے تیرے گھر تک رڑدا آیا

بھاویں میں بہوں ڈھیر غریب ھاموں تن پن کے وی راج کرایا

برے وقت وچ حسن رضا وانگوں توھیں درد توں وطن چھڑایا

دیدار آپنڑے دا خواب وچالے کداں تائیں الہام نہ دیسو

دیدار آپنڑے دا خواب وچالے کداں تائیں الہام نہ دیسو

ھاں من لینا دل کافر وچ سانوں اصل مقام نہدیسو

ساڈے رازق نیہ جیہڑے اجڑیاں نوں آرام قوام نہ دیسو

تساں ایہو کجھ تاج تے بھٹ بھننڑے ان ساری عمر سلام نہ دیسو

وس پؤ بدلا نام خدا دا ایئ میرا چن پردیس تیار اے

وس پؤ بدلا نام خدا دا ایئ میرا چن پردیس تیار اے

توڑے توہیں دی کرم نوازی نال لئیے کٹھیاں وقت گزار اے

ہو سگدا اے درد دی ذندگی وچ ناں ولسن ایہھ اٹھ پہر اے

توڑے ویندیاں باقی سکدیاں اکھیں رج رج کے کرنڑ دیدار اے

اکھیں سامنڑے وس اللہ راسی نوں دیندا ساری عمر سزائیں رھو

اکھیں سامنڑے وس اللہ راسی نوں دیندا ساری عمر سزائیں رھو

لوکو چاری واسطے حسن دا شاہ بس بنڑیا میریاں بانہیں رھو

پھٹ ونجنڑ زوال اچ واجب ھوندائے رلے ناظر بختاں تائیں رھو

ڈھلے وقت اچ میں تینوں آپ آکھسیاں جھتے خوش ایں سجنڑ اتھائیں رھو

تواتھوں پھُٹ کے درد دا قسم خدا دی ڈاڈھا اوکھا وقت گزرناۓ

تواتھوں پھُٹ کے درد دا قسم خدا دی ڈاڈھا اوکھا وقت گزرناۓ

اودر دے شوہ اچ پھَسیا بیڑا کداں باجھ سہاریوں ترناۓ

سرکار دی عدم موجودگی وچ کہیں سنگت دا میلہ بھرناۓ

ٹھہو سائیں بنڑیاۓ توہاڈے نوکر نوں نئیں تاں مہنڑیاں ختم چا کرناۓ

کتھے راہندے او اجکل دسدے نہہ دل میں مسکین دا موہ کے

کتھے راہندے او اجکل دسدے نہہ دل میں مسکین دا موہ کے

توہاڈی شاہی وچ توہاڈے نوکر دے ودے ڈنگ نبھدن رو رو کے

کہڑا فائدہ زلفی سانگیاں دا ودا مردا ہاں لوہ لوہ کے

چھڑی شکل وکھا کے نہہ راضی افسوس گواڈھی ہو کے

تیڈی ہک ہک گل تے گل رکھیا ،تیڈے نِت نِت دے ازماۓ آسے

تیڈی ہک ہک گل تے گل رکھیا ،تیڈے نِت نِت دے ازماۓ آسے

چلو اج تیں کانڑ پرائے ای سہی ، ساری عمر ناں ڈھول پراۓ آسے 

ڈاھڈا دھو کے صاف جواب دتائی ، تینکوں ڈھول مناونڑ آۓ آسے

راء سائیں دی مِنت نوں ککھ نیاں جاتا ، تیڈے نوکر بے تنخواہے آسے

اس سال وی کوڑا وعدے دا ناں آہیوں عید تے ھانڑیں

اس سال وی کوڑا وعدے دا ناں آہیوں عید تے ھانڑیں

اُوتھے نویں کائ سجنڑ بنڑا لائے نی یا بھل گئ ائ سنگت پرانڑیں

مینوں کیوں پابند تاسین کیتوئ جدوں کائ ناہیا توڑ نبھانڑیں

بھیڑا سال توں بعد تاں قبراں تے بندے تَروک چھوڈیندنڑ پانڑیں

میں آپے چا لیساں جیہڑے سر تے آ گۓ میرے بیشک بھار ونڈائیں نہیں

میں آپے چا لیساں جیہڑے سر تے آ گۓ میرے بیشک بھار ونڈائیں نہیں

ایہا منت جناب نوں کردا آیاں میری کملیا عید ونجائیں نہیں

تینوں دسیا ہا تیری ذات سوا کوئ اجڑ گیاں دا سائیں نہیں

لا وارث ثمر اے عید دے دینہہ مینوں بندے بندے توں اکھوائیں نہیں

پردیس اچ عید تے سجنڑ دی رنجگی سدھی موت دسیندی پئی اے

پردیس اچ عید تے سجنڑ دی رنجگی سدھی موت دسیندی پئی اے

حیران آں نکھڑ کے سجنڑاں تو کنویں خلقت جیندی پئی اے

ترٹی قیامت دانش اجڑے تے جہڑی حالت تھیندی پئی اے

ساڈی اتھرو ڈیہہ ڈیہہ جھولی بھج گئی اودے عید منیندی پئی اے

ﭼﻦ ﭼﮍﯾﺎﮞ ﺍﯼ ﻭﻃﻦ ﺗﮯ ﻧﮩﯿﮟ ﭘﯿﺎ ﺁﺅﻧﺪﺍ ﺍﻭﮨﺪﯼ ﺷﮏ ﻧﮩﯿﮟ ﮐﺎﻭﮌ ﻣﻮﺉ ﻧﮩﯿﮟ

ﭼﻦ ﭼﮍﯾﺎﮞ ﺍﯼ ﻭﻃﻦ ﺗﮯ ﻧﮩﯿﮟ ﭘﯿﺎ ﺁﺅﻧﺪﺍ ﺍﻭﮨﺪﯼ ﺷﮏ ﻧﮩﯿﮟ ﮐﺎﻭﮌ ﻣﻮﺉ ﻧﮩﯿﮟ

ﺟﮩﮍﺍ ﺫﺍﻣﻦ ﮨﺎ ﻣﯿﺮﮮ ﺳﺎﮦ ﺳﺎﮦ ﺩﺍ ﮐﯿﺘﯽ ﺭﺳﻤﯽ ﺍﺱ ﺩﻟﺠﻮﺉ ﻧﮩﯿﮟ

ﺑﻨﺪﮮ ﺁﮨﺪﻥ ﻋﯿﺪ ﺗﮯ ﺧﻮﺷﯿﺎﮞ ﮐﺮ ﭘﻮﺭﯼ ﺩﻝ ﺩﯼ ﺣﺴﺮﺕ ﮨﻮﺉ ﻧﮩﯿﮟ

ﮐﮩﮍﺍ ﻓﺎﺋﺪﮦ ﺍﮮ ﻋﯿﺪ ﻣﻨﺎﻭﻭﻥ ﺩﺍ ﺟﺪﻭﮞ ﻓﯿﺼﻞ ﻣﻠﻨﺎ ﺍﯼ ﮐﻮﺉ ﻧﮩﯿﮟ

عیداں سَجنڑاں نَال مَنیندیاں ھِن کی کرنڑی اے عید مَنا کے

عیداں سَجنڑاں نَال مَنیندیاں ھِن کی کرنڑی اے عید مَنا کے

جَداں وَطن تے دِسنڑاں اُس کُوئی نَئیں کی کَرنڑائیں وَطن تے جَا کے

جَداں کَئیں نَئیں ویکھنڑیں فَرحت میاں کے کرنڑن سُوٹ وَٹا کے

جَداں مُوڈھے نَال نَئیں اُس ٹُرنڑاں کیہا ٹُرنڑائیں بَانہیں لَٹکا کے

پئے عید اچوں گینڑویں دینہہ بچدن کائ وطن تے سوچ ولنڑں دی

پئے عید اچوں گینڑویں دینہہ بچدن کائ وطن تے سوچ ولنڑں دی

آپوں کسر تاں کوئ نانہہ چھوڑی بیٹھا تیڈو میں پیغام گھلنڑ دی

کائ کوشش کر کیوں جو عمر نئیں رہ گئ میڈی ہُنڑ صدمات جھلنڑ دی

ھوندی سکت تاں یاوراپڑ ویندم پچھوں بھج کے نال رلنڑ دی

عید سوال جواب

اے عید فطر کسے گھلیا ای مِن وت اَزماونڑ آئی ایں

جو اجے پچھلے زخم وی نہی اٹھرانڑے اتوں ہور ودھاونڑ آئی ایں

کم بخت فلک نوں رت روونڑ دی نئوی رسم دھوراونڑ آئی ایں

جو پَر وانگ اِتروکے میں نہیں کرنی ایہاقسم چواونڑ آئی ایں

جواب عید

میں تاں سال پسالی آونڑا ہوندا اے پَر اس سال خصوصاََ آئی آں

جو جہڑے پچھلے سال چوائے آنے اوہ خط اپڑاونڑ آئی آں

میتھے نہوں اعتبار تے خط پڑھ لئے اوہناں کوئی نہوں مہندیاں لایاں

جہندیاں پُھٹن جے فلک حالالی سنگتاں اوہناں عیداں کدنڑ منایاں

کئی دناں توں جس دے رستیاں وچ وچھی پئی آھی دید وی رو کے

کئی دناں توں جس دے رستیاں وچ وچھی پئی آھی دید وی رو کے

بل آخر اُس دے آونڑ دی چھڈ گئی امید وی رو کے

اللہ پاک دا حکم ھا کرنی پئی اودے بعد سعید وی رو کے 

بندے رو کے ناز جنازہ پڑھدن اساں پڑھی اے عید وی رو کے

ازمائشاں دے زندان دے وچ بھوگی عنف سزا لگا تار اے

ازمائشاں دے زندان دے وچ بھوگی عنف سزا لگا تار اے

ھن عید فطر دے غم تازہ جیہڑی سجن دیوائی ھائی ہار اے

راہندی ساونڑ کسر چا پوری کیتی رہیا وسدا زارو زار اے

دل سوگ دے کرب اچوں نکلیا ناہ آگوں وت بقرعید تیار اے

آدم توں لۓ کے محشر تائیں تخلیق دی رسم بنڑائ آ

آدم توں لۓ کے محشر تائیں تخلیق دی رسم بنڑائ آ

کئ وقت دے شاہ کئ میں جۓ شودھے ونڈ کر کے چونڑ ویکھائ آ

وت سنگت تے پیار دے مسٗلے وچ پہلے آپ پریت نبھائ آ

تے کہیڑا جرم حیات غریب توں ھویا میری وت چا عید ونجائ آ

یا رب اکبر ہر سال دے وچ کیوں عید نہیں ہوندی میری

یا رب اکبر ہر سال دے وچ کیوں عید نہیں ہوندی میری

میں بھل گیاں ہاں تئیں خالق نوں یا میں مخلوق نہیں تیری

میں انج دا ہو بدنام گیا دتی درداں گھول انہیری

ہر عید تے کر میں چپ وئیناں ربا تاج دی ویکھ دلیری

ہک پھٹن دا دکھ اودوں عید دی آمد تیرا ہجر جگر نوں کوسی

ہک پھٹن دا دکھ اودوں عید دی آمد تیرا ہجر جگر نوں کوسی

ہوسی دل وچ ماتم اودراں دا اکھ تاہنگ دے صحن اچ روسی

جداں تائیں ناں ہٹیوں تو ڈھولا تیرے راہاں تے شمس کھلوسی

تیری آمد نال غریباں دے گھر عید دی آمد ہوسی

رُت مٹھڑی پھگنڑ دی بسم اللہ اللہ سنگت اچ عید رلاٸ ہیٸ

رُت مٹھڑی پھگنڑ دی بسم اللہ اللہ سنگت اچ عید رلاٸ ہیٸ

میں پُچھ سگناں اس نیک دیہاڑ اچ کتنی مخلوق رواٸ ہیٸ

کُجھ ملی ھاۓ فرست وسدیاں داٶں جھاتی اوجڑ گیاں دو پاٸ ہیٸ

توھاڈے ھوندیاں ویکھ حیات ہکلیاں مَسیں پنج سو ہنج دفناٸ ہیٸ

میرے ترلے ای قید اچ گزر گئے تاکید وی قید اچ نبھ گئی

میرے ترلے ای قید اچ گزر گئے تاکید وی قید اچ نبھ گئی

تیری جھٹے جھٹے کرنی گل گل تے تنقید وی قید اچ نبھ گئی

ھوئی ثمر نصیب ناں اکھیاں نوں تیری دید وی قید اچ نبھ گئی

افسوس جوں پچھلیاں عیداں وانگوں ایهه عید وی قید اچ نبھ گئی

بَدقسمت کَاسے عید دے دیوں سَجنڑاں داؤں خَالی بَھئں آئے

بَدقسمت کَاسے عید دے دیوں سَجنڑاں داؤں خَالی بَھئں آئے

سَارے لَگدے خُوش رہئے خُوشیاں وچ پَریشَان مَوالی بَھئں آئے

تے "مشتاق" چؤپاہرہ رُل رُل کے ڈَھلی رات تاں کَالی بَھئں آئے

چَھڑے گَھر دے تَاک نہ کہئیں کُھولے سو وار سَوالی بَھئں آئے

ساڈے ھو کے سجن تے عید دے دن ساڈی کر پرچول نہ سگے

ساڈے ھو کے سجن تے عید دے دن ساڈی کر پرچول نہ سگے

تے کیڈے کافر ھان دل سجناں دے ساڈے صبر نوں تول نہ سگے

پکے دتے ھوۓ. جندرے روسیاں دے وڈے دن وی کھول نہ سگے

دو لفظ ھان عید مبارک دے ساڈے نال اوں بول نہ سگے

بیلی آ گیا تاں وت عید کریساں ایا دل اچ وتیوم نیتی

بیلی آ گیا تاں وت عید کریساں ایا دل اچ وتیوم نیتی

کے پک ھا کھوٹیا کر ویسیں اس واری وی بدنیتی

توں جوں کوئی ناہوں کیڑیاں پچھدا ایں جیڑی نال غریب دے بیتی

جداں آویں عید وسیب توں پچھ لئیں میں زلفی کائی نہوں کیتی

ساڈے سامنڑے عید دا ناں نا لئے ساڈے غمیاں اچ نام لکھی گئے

ساڈے سامنڑے عید دا ناں نا لئے ساڈے غمیاں اچ نام لکھی گئے

تقدیر دے سخت ولوھنڑیاں وچ ساڈے زلفی سجنڑ کھڑی گئے

خوشیاں دی جاہ تے رب دی طرفوں سانوں روونڑ فقط ڈھی گئے

جیناں نال مناونڑی عید ھاسے اوہ مٹیاں ھیٹھ دبی گئے

ہر سال دی عید رقیباں وچ ودا فخر دے نال منئینا ایں

ہر سال دی عید رقیباں وچ ودا فخر دے نال منئینا ایں

ہر عید تے ماتمی میں ہونا ودا انج احسان لہئینا ایں

ہئیں مست بے دردا غیراں وچ پیا چس ظماں دی چئینا ایں

ہاویں خون اختر تے پلیا سنگدل ودا خون دی لاج نبھئینا ایں

راوے ہر دا بھرم سلامت شاءالله ہووے هر نوں مانڑ مبارک

راوے ہر دا بھرم سلامت شاءالله ہووے هر نوں مانڑ مبارک

تینوں گزری عید دے عنف بلوچا سب نام نشانڑ مبارک

واه قسمت جو اے عید فطر وی رہی دشمنڑاں کانڑ مبارک

تریجا دیہنھ وی لوہندیاں گزر گیا اے دتی کئیں نئی آنڑ مبارک

اج عید جو ہے کجھ سوچ تاں سہی پرانہہ چھوڑ نِخسماں رولا

اج عید جو ہے کجھ سوچ تاں سہی پرانہہ چھوڑ نِخسماں رولا

کر ہوش خدا دا میری مَن لئے او میرا مرضیاں آلا ڈھولا

میتھوں "حسن" مزید ٹَھلیندا نہوں لاغر سدھراں دا ٹولا

تین شوق جو ڈِھگ ہا ویکھ تاں ونج کُھلے وال تے ریشمی چولا

ضداں ناں سٹ بھاویں اودراں تو بیمار اے عید نبھا لیسی

ضداں ناں سٹ بھاویں اودراں تو بیمار اے عید نبھا لیسی

تیتھو نکھڑ کے سال جے نہی مویا اٹھ پہر اے عید نبھا لیسی

تیری یاد بھلونڑ دے چج آندس میخار اے عید نبھا لیسی

غفران تو پیر نپیندے نہی خوددار اے عید نبھا لیسی

ھائموں وسدیاں پُچھدا لوکاں توں ہوندی عید تے کے تنہائی اے

ھائموں وسدیاں پُچھدا لوکاں توں ہوندی عید تے کے تنہائی اے

ہُنڑ اپنے آپ اچ سمجھ گیاں جداں چھوڑ گیا چن ماہی اے

تے ھُنڑ پُچھدین بال شریکاں دے ہئ کئیں کئیں توڑ نبھائی اے

نہی رہ گیا تاج ہنڑ ٹُرن جوگا انج سجنڑاں ہار دیوائ اے

کہڑے عید دے جشن بے وطناں دے شوہدے ہر دینہہ مَردے جیندن

کہڑے عید دے جشن بے وطناں دے شوہدے ہر دینہہ مَردے جیندن

ہوندے درد ہزاراں سینے وچ چُپ کر کے اتھروں پیندن

کوئی شکوہ جِھب تائیں اوندا نئیں ہتھی ہاشم لب چا سیندن

چیتے کر کے پھٹیاں سنگتاں نوں ہر عید تے بہوں منکھیندن

لُٹ پئے گئ عید دے چن چڑیاں میتھے رات ظلم دی آ گئ

لُٹ پئے گئ عید دے چن چڑیاں میتھے رات ظلم دی آ گئ

مُکے وسنڑ دے ھڈکے اُجڑ گیاں مل جرم توں ڈھیر سزا گئ

کیتے قِسم قِسم دے ظلم غیراں جند بھار غریب دی چا گئ

اساں فضل دا لُٹیا کُل ترکہ ایہا گل غیراں دی کھا گئ

ڈٹھا عید دا چن دل خوش ھویاں اساں سوچیاں فجر نو عید ھوسی

ڈٹھا عید دا چن دل خوش ھویاں اساں سوچیاں فجر نو عید ھوسی

ھوئ فجر طلوع کیتے سفر شروع،اکھیں سوچیاں یار دی دید ھوسی

ناھئ علم جو شوق زیارت وچ ساڈے دل تے زخم شدید ھوسی

اوھنوں کے پتا تیری دید باھجوں کیویں "تاج" غریب دی عید ھوسی

جداں توئیں پردیس چا عید کیتی کہئ عید آ پوونڑی ہاں تے

جداں توئیں پردیس چا عید کیتی کہئ عید آ پوونڑی ہاں تے

جدوں ھُنڑ توئیں ہٹنڑاں ایں ہو بعنڑاں ایں اُلٹا ناراض آساہاں تے 

پُچھیں اپنے لگدیاں لیندیاں توں ایہہ گل چا رب دے ناں تے 

داہ 10 ذوالحج تاج دی بہہ بہہ کے دسو نِبھ گئی کہیں دیاں راہاں تے

دُشمنڑ دے گھر چوں اچنڑ چیتی چن چڑھن دی خبر ڈھہی گئی

دُشمنڑ دے گھر چوں اچنڑ چیتی چن چڑھن دی خبر ڈھہی گئی

ساہ یار ٹنگی گئے کملیاں دے اکھ ھنجواں نال لدی گئی

ھتھیں مار کے جَندرے دوویں تاک گھراں دے جدوں ڈٹھا دیگر تھی گئی 

ایدے جنج دفنی گئی ھنجواں دی اودے خیر دی عید پڑھی گئی

دے مشورہ غربت ونج دیواں میں کیہنوں عید مبارک

دے مشورہ غربت ونج دیواں میں کیہنوں عید مبارک

مویاں لیکھے تاج ہمرازاں بھانے چلو تینوں عید مبارک

بھرے شہر وچالے دیندا ہیے کوئی جہینوں عید مبارک

ہاتھ رکھ اکھیاں تے آکھ چھوڑیناں اچھا مینوں عید مبارک

پَریشانیاں عید دے موقعے تے مینوں ھے تڑپایا آ کے

پَریشانیاں عید دے موقعے تے مینوں ھے تڑپایا آ کے

مَایوسیاں اِستقبال کِیتا اَگوں اُٹھیاں ھِن کُرلا کے

دوچار قدم انجے ٹُردیاں واری حَسرت نوں گل لاَ کے

تقدیر تاں ھاشمی ھَسدی رھی میری بِالکل عید وَنجا کے

مقسوم ہرایا عید دے دہیں

مقسوم ہرایا عید دے دہیں

سانوں تویں ٹھکرایہ عید دے دہیں

تویں خوشیاں کیتیاں سجنڑاں وچ

اساں سوگ منایا عید دے دہیں

ہک سال اڈیک اچ گزر گیا

کوی ملن ناں آیا عید دے دہیں

اساں گھر نوں خوب سجایا ہا

توہیں پیر ناں پایا عید دے دہیں

گل اپنے اپنیاں بانہیں پا کے

گل آپ نوں لایا عید دے دہیں

ہر کہیں نوں نکھڑے ملدے رہے

اساں یار کھڑایا عید دے دہیں

ناہاں درد ایہ موقع روونڑ دا

تیری گھاٹ روایا عید دے دہیں

جڈآں عید دا چندر نظردا ہا

ایہ ڈھیر پُرانڑی گالھ تاں نئیں

جڈآں عید دا چندر نظردا ہا

کُجھ سنگتی ساڈی جھوک اُتے

تھی کٹھے تے ٹُر آندے ہَن

ساڈی جھوک تے سب رَل بہندے ہَن

او خوش تھی جُھمراں پاون ہا

کھِل کھِل تے عید مناون ہا

کُجھ دُور دے سنگتی او وی ہَن

جیرھے عید تے کارڈ بھجیندے ہَن

کُجھ خط لکھ تے الویندے ہَن

پر وقت گُزردیں دیر نی تھئی

اساں وہندی نئیں وچ رَل گئے ہیں

اساں وقت دے نال بدل گئے ہیں

اساں انٹر نیٹ دی دُنیا وچ

ایں گُم تھئے ہیں ، بے شُم تھئے ہیں

ساکوں ریتاں رسماں یاد وی نئیں

ساکوں وعدے قسماں یاد وی نئیں

ہُنڑ سکھڑیں عید مبارک دے

ساکوں عید تے میسج ملدے ہِن

نہ سنگت ہُنڑ لنگھ آندی ھے

نہ عید تے خط کوئی لکھدا ھے

نہ کارڈ بھیجیندے کوئی ساکوں

اینویں لگدا ھے جو ویلھے دی 

کہیں وہندی نئیں وچ رُل گئے ہیں

اساں اپنڑے آپ کوں بُھل گئے ہیں

ایں گالھ دا تھئے احساس جڈاں

ساکوں یاد آئے ساڈی ڈاک دیوچ

ہک ایجھا کارڈ وی ہونداہا

جیرھا سِک دے سوہنڑے لفظاں وچ

کوئی کر تحریر بھیجیندا ہا

جند ، جان ، جھیں لفظ لکھیندا ہا

بھانویں ساراکارڈ پھرولوں ہا

اوندا نام نشاں نہ مِلدا ہا

اوندا سکھڑاں ناں نہ مِلدا ہا

اوں شخص کوں کوئی ونج آکھے ہا

اساں اج وی عید دے موقعے تے

تیکوں بہہ کے یاد کریندے ہیں 

تیڈے کارڈ دی تانگھ رکھیندے ہیں 

دیدار دا طالب قافلہ اکھ دا رہیا ڈھول دی گلیاں اچ بھوندا

دیدار دا طالب قافلہ اکھ دا رہیا ڈھول دی گلیاں اچ بھوندا

رکی عید دے دینہھ برسات نہ ہنج دی رہیا اکھ دا ساون چوہندا

چھری پھیر کے عنف دے جذبیاں تے رہیا ہر ارمان نوں کوہندا

میرا ماتمی چہرہ عید دے دینہھ وی رہیا خوشیاں وس تے لوہندا

اساں عید تے اوھڑک مِل پونڑاں ابرار نبھایا سال آئ

اساں عید تے اوھڑک مِل پونڑاں ابرار نبھایا سال آئ

ساڈے دل اچ سئے جیئاں خوشیاں ھن سجنڑاندا ھور خیال آئ

میری جسم توں جان الگ تھی گئ جداں ابھریا یکم شوال آئ

بُت وطن تے بُھوگ بُھگیندا وتیا رُوح اس ٹھگباز دے نال آئ

کوئی 30 یا سجنڑ 29تیاں دی تاریخ ڈسا اساں عید کراں

ایک دفعہ عید کا چاند بادلوں کی وجہ سے نظر نہیں آ رہا تھا۔عاشق اپنے محبوب کے دروازے پر جا کر کہتا ہے

کوئی 30 یا سجنڑ 29تیاں دی تاریخ ڈسا اساں عید کراں

ساڈا عید چروکنڑاں قرض ہیا ساڈا قرض لہا اساں عید کراں

آسمان تے متلا صاف نوی زرا زلف ھٹا اساں عید کراں

بندے راز اجنڑ تائیں رولے اچ ہن تو سامنڑیں آ اساں عید کراں

ناؤں عید دا چن آسمان توں ویدھا لائ رکھدا راہ تے دید ھاؤں

ناؤں عید دا چن آسمان توں ویدھا لائ رکھدا راہ تے دید ھاؤں

میں جدنڑ جناب نوں ٹکراں ھا توں تاں ادنڑ کریندا عید ھاؤں

ڈنگ ھرن تاں ملیاںای نہوں سنجنڑیندا خودغرض وڈا بےدید ھاؤں

میری ذات دا اصل وراگی ناؤں میرے بخت دا درد مرید ھاؤں

چنگے وقت اچ چنگیاں عیداں نبھیاں ہنڑ عید دا ایویں ناں ایں

چنگے وقت اچ چنگیاں عیداں نبھیاں ہنڑ عید دا ایویں ناں ایں

اساں عید دی دید کریندے ھاسے دتی رونڑق بھن سجنڑاں ایں

جے سجنڑ وسیب اچ وسدا ھووے چن عید تاں ھوندی تاں ایں

کہیاں عیداں ہن ہنڑ قمر جتوئی ہر عید مریندی تھاں ایں

کوڑے عہد پیمان تے سکیاں دھیراں رل خاک اچ ساریاں گئیاں

کوڑے عہد پیمان تے سکیاں دھیراں رل خاک اچ ساریاں گئیاں

ریہا دل دی سرحد تے ہجر دا قبضہ گھر گھت بیزاریاں گئیاں

پچھ نہیں مڑ عید ضحی'دیاں گھڑیاں کیویں عنف گزاریاں گئیاں

باقی ملکھ تے عید ہا مئیاں دے بھانڑے نہ ماتم داریاں گئیاں

مینوں سوہں اے عید دی دیگر دی عید ھوندی آئ سنگتاں رَلیاں

مینوں سوہں اے عید دی دیگر دی عید ھوندی آئ سنگتاں رَلیاں

آزمائے جانڑوں ای کوئ نہوں بنڑدا سِروں اپنڑے بخت دے ڈھلیاں

ابرار توں پُچھ جیویں کیتی اے اس سال وی عید ہیکلیاں

اُودے راھاں تے لہھ گیا عید دا دینھ, ھِکے پیر تے کھلیاں کھلیاں

گل کھول کے دسنا کن دھر سنڑیاۓ جیویں کیتی اے عید اتروکے

گل کھول کے دسنا کن دھر سنڑیاۓ جیویں کیتی اے عید اتروکے

ڈھلی شام اونتری 29 ٹُر گۓ چن نوں ویکھاں اڈیاں بھار کھلو کے

ڈنہہ اوبھرے ہڈکے لا بیٹھیاسے کیتے وینڑ رحمان پروکے

اس سال وی عید تے ماتم کیتا اے بوہے گھر منحوس دے ڈھو کے

بیٹھا رونداں اَپنڑی قسمت نوں توں مہندیاں لا تیرا حق بنڑدائے

بیٹھا رونداں اَپنڑی قسمت نوں توں مہندیاں لا تیرا حق بنڑدائے 

میری قسمت وچ ھِن درد الم میتھوں چوک چُھڑا تیرا حق بنڑدائے

میرے جگر دا خون وی حاضر ھیئی چن ہتھ رنگوا تیرا حق بنڑدائے

یاسین  کے لگدائے خوشیاں دا توہاں عید مَنا تیرا حق بنڑدائے

پورے شاہر دے ہتھ دھمی عید ھوونڑا ایں راتی مہندیاں نال رنگی گۓ

پورے شاہر دے ہتھ دھمی عید ھوونڑا ایں راتی مہندیاں نال رنگی گۓ

اسی پھٹدی پوہ تاٸیں ترکڑے رہ وت اگے نالوں ڈھیر لکی گۓ

جداں عید دا اُبھر کے لاہنڑ تے آیاۓ کٸ حشر ابرار ویکھی گۓ

میری آس دے کھلے کھلے کوٹھے دی پٹ جُٹ گٸ درد بکی گۓ