جداں پهل هاہ سیت دے بوٹے تے اداں ریاض بے موسماں پهل آ

جداں پهل هاہ سیت دے بوٹے تے اداں ریاض بے موسماں پهل آ

ساڈی عقلوں گهتی وی سجناں دے هر ہک مسئلے دا حل آ

اوہا اج گل گل تے گل پوندا جہڑا مندا هر ہک گل آ

پئے ڈیگر ریاض شریک سدیندن ہک وار جوانی ول آ

هائی بخت تاں ہر کوئی ملدا هائی کسے شخص عظیم دے وانگوں

هائی بخت تاں ہر کوئی ملدا هائی کسے شخص عظیم دے وانگوں

سکھ ساڈے در تے راہندے ھن کسے بشر مقیم دے وانگوں

ڈھلے بخت تاں آپ وی ڈھل گئے هائیں کسے شجر قدیم دے وانگوں

اج هرکوئی جھڑک ابرار چھڑینداۓ کسے بال یتیم دے وانگوں

دروازہ درد نـاراض سجنـڑ دا جـداں قاصـد ونـج کھڑکایـا

دروازہ درد نـاراض سجنـڑ دا جـداں قاصـد ونـج کھڑکایـا

نـوے لدھـے ھوئـے راج دی مستـی تـوں بوھـا اس مغـرور نـا لاہیـا

مجبـور اً قاصـد باہـر کھلـو کـے جـداں رسنـڑ دا زکـر ہلایـا

اس ا نـدر کھلـو کے نہ نـہ دا سـت واری لفـظ دوھرایـا

قافیہ برسٹ سرکاراں

کیہڑے سانگے درد ستایاں ول پیغام گھلن سرکاراں

اگے وطن وسیب چھڑایا اے توہیں ڈھول دیاں نرواراں

مینوں ایہ تاں دس تیری نگری وچ کے کرنا اے آنڑ بیماراں

مینوں دھاڑ چا گھت جداں وطناں تے پئے وسدے نی تاج ہزاراں

میں سنیا ایں شہر دے واسیاں توں کجھ رنج ودین سرکاراں 

تیری شان دے عین خلاف کیتی وت کہی غلطی بیماراں

 مینوں سائل سمجھ کے وقت چا دے یسین میں عرض گزارآں

جداں فوج تے شاھیاں شاہ کوئ ناھنی تیرا ادنڑ دا تابعدار آں

وڈی آس ہاموں اج وقت آخیری مینوں آ مِلسن سرکاراں،

جدوں قاصد وَلدی خیر دِتی ھاسو آکھ اچ نِیر قطاراں،

انج موت دا حکم دِیوا گھلیا اے میری زندگی دے مختاراں،

ہتھ پیر۔رفیق۔ہن سَگن سنگھارے میں ٹُرن کِنوں لا چار آں،

 اساں عہد خلافی نئیں کرنی تیری کیویں چا یاد وساراں

میرا بھرم ونجا بھن بھول ودا تیرا وت وی شکر گزار آں

تنگ دستی اے یار حفیظ بھیڑی تے دیندی پڑ دے وچ اے ھاراں

بد بخت تے کڑماں رج ھوساں تیری ذات دا تابعدار آں

میرا منت دا سدنڑاں تے تیرا اپڑ نہ سگنڑاں ھن چن غربت دیاں ماراں

ھوندے جاھ تے بخت میں ویکھاں ھا میتھوں پھٹیں ھا چار دیہاڑاں

تن جاھ جھل گئ اے ھستیاں وچ تائیں کیتی اے کنڈ سرکاراں

تیری نیت دے رخ تبدیل ڈٹھن تائیں درد چا منیا ان ھاراں.

میں ھجر فراق توں واقف ھاں تے ھن جگر اچ زخم ھزاراں

دلبر دیاں بے انصافیاں دے میڈے کول ثبوت ھزاراں

طوفان ظلم دا ویڑھ گیام ودا رو رو وقت گزاراں

یسین زمانہ کجھ پیا آکھے میں اس ٹھگباز دا تابعداراں

کل خط لکھیائ تے اج بندا چا گھلیائ کنویں یاد کیتاۓ سرکاراں

کائ ایہو جئ بھیڑ جناب نوں پئ اے تحریر تے نیر ھزاراں

خط پڑھدیاں نال جند میڈی نکل گئ ھن بالکل بے ترتیب قطاراں

سمجھ رحمن گیا تہوں خط لکھیاس نویں سنگت اچوں ملیانس ھاراں

آئ جاگ ناں کونج نمانڑیں کوں تے کولوں اڈ گیاں ساریاں ڈاراں

جیں ویلی جاگ آئ کرے درداں نال پکاراں

ھاۓ وو میں ستی رہ گئ تے مین غفلت دتیاں ماراں

راہیا کدی میں جاگ ویندی اج اڈدی نال قطاراں

تساں وڈے شاہ زور تے ہستاں آلے میں مفلس تے نادار آں

پر قسم خدا دی ملک توں وکهرا تهوہاڈی ذات دا تابعدار آں

کسے غلط ڈسیاۓ جو میں نال توہاڈے ضداں لاونڑ کانڑ تیار آں

ایڈا کڈنڑ نزیر دا سر پهریاۓ جو میں ٹکر پہاڑ نوں ماراں

ھر ویلے تانگاں یار دیاں میں تاں بیٹھی کانگ اڈاراں

آپ ونجاں یا قاصد بھیجاں میرا ھو گیا حال بیماراں

یار دے باہجوں جیونڑ کوڑ اے میرے اندر درد ھزاراں

غلام فریدا شالا انج کوئ نہ نکھڑے جنویں نکھڑی کونج قطاراں

میں جو بھک آں ہور میں کے آکھاں میں منیائیں رب دی مار آں

جتھے چبھ جاواں اوہ سڑدی اے جاہ، بیشک زہریلا خار آں

اکھیں نیویاں ہر توں ہوندیاں ہن مجبوریاں دی تلوار آں

پر صبر دے سبق پڑھینی آں منحوس ضرور ابرار آں

قافیہ برسٹ چھتاں

کداں ملسیں تے کدنڑ وچھوڑے مکسن تینوں کے تایٔیں ہاڑے گھتاں

دس کے تایٔیں تاہنگ دے چرکھے تے ہسڑاں دیاں پوریاں کتاں

چنگے سجنڑ تاں ہوندن درد دا چن سجنڑاں دے سر دیاں چھتاں

تیری زات دے ہوندیاں جیز تاں نیٔیں میں ٹھوکراں کھاندا وتاں

پکی دس گھل مُدت زیارت نوں میں کے تائیں لوہندا وَتاں

نالے کے تائیں درد وسیب دے وچ بے بَھرما ہوندا وتاں

کے تائیں سرکار دے کھاڑیاں تے دئہیاں رات کھلوندا وَتاں

تیرے جیندیاں کون وپار آھدائے میں نِکھڑ کے روندا وتاں

تیتھوں وکھریاں میں کیہڑے کم داہاں وتھوں کیہڑے پیچ تے گھتاں

کوٹھے درد کھلوندن ایریاں تے

میری چونڑ پئی نبھدی اے غربت وچ توں مانڑ کرینائیں رج دا

میری چونڑ پئی نبھدی اے غربت وچ توں مانڑ کرینائیں رج دا

تیرا پیار ھا اپنڑیاں غرضاں تائیں میرے گل اچ پھاہ اے لج دا

مینوں کوئی نہیں ساڑ نصیب ھووی تینوں شوق ھویا سج دھج دا

سانگے اوڑک مک سفیان ویندن لڑیں نال غریب دے چج دا

ودا کملیاں وانگ سلام چھڑینائیں میتھوں لڑ چھڑوائیں ہا چج دا
تیرا حق ہاہ نال غریب دے ہو کے رلے وقت نبھائیں ہاہ اج دا
میرا کوئی نئوں عذر توں دل دیاں کر بنڑ قاتل پیار دی لج دا
کداں مجرم درد رہا ہونداۓ ٹھکرا کے فیصلہ جج دا