مجبوریاں توں ملاقات نئیں ہوندی تینوں سجنڑ بھلایا کوئی نئیں

مجبوریاں توں ملاقات نئیں ہوندی تینوں سجنڑ بھلایا کوئی نئیں

تیرے پیار دے شیش محلاں نوں اجے دل وچو ڈھایا کوئی نئیں

ہر ویلے تیریاں یاداں ہن تینوں زہن تو لاہیا کوئی نئیں

تیتھوں نکھڑ کے جانی قسم خدا دی سکھ اج تائیں پایا کوئی نئیں

عید دے دوہڑے عاشق تے معشوق دا تکرار

عید دے دوہڑے

عاشق تے معشوق دا تکرار

معشوق 1

اوراں وگ آ وطن تے چن زخمی نہ ہک دووے نوں ازمائیے

غلطی انسان توں ہو ویندی نہ ملکھ نوں روز سنڑائیے

تیتھوں معافیاں منگدی آں معاف چا کر نہ آپنڑے روح ترسائیے

من منت تاں پچھلیاں بھل بھل کے آ رل کے عید منائیے

عاشق 2

مینوں کوئی نئیں شکوہ تیرے تے بھاویں آپنڑی قسم چوا لئے

میری طرفوں عام اجازت ہیئ نویں بیشک سجنڑ بنڑا لئے

میں زخمی تیتھوں بئوں مسکین آں کسے ہور تے ڈورے پا لئے

میتھوں جہڑے ڈھیر اگیرے نی انہاں نال توں عید منا لئے

معشوق 3

میرا کوئی نئوں ہور جہان دے وچ میتھے لا نئیں چن الزام ایں

ہاں اج وی تیری کل وی تیری بھاویں یار لکھا اشٹام ایں

توں کیوں رسنائیں میرا چن زخمی کیتی گل ہائی میں اک عام ایں

چھڈ روسے آنڑ کے عید کرا میری جان نہ ہو جاوے شام ایں

عاشق 4

اک گل دس اج میں زخمی نوں کیتا میں تیرا کے نقصان ایں

گلاں ہس ہس کر کے غیر دے نال کیوں کردی نت پریشان ایں

توں جانڑدی ایں میں ویکھ نئیں سکدا بھاویں ہووے عام انسان ایں

میں مرن دے وانگوں ہو ویناں کیوں سمجھدے نیہ میری جان ایں

جدا عاشق اپنڑی معشوق دے منہ وچوں لفظ جان سنڑیا تے اپنڑی ضد تو ڈھہے گیا تے ٹھڈھا ساہ لئے کے آکھدا اے

عاشق 5

میتھوں توئیں بندے نال روسیندا نئیں ایہ تاں عارضی چن تکرار اے

توویں جانڑدا ایں میرا دل کملا تینوں کردا ڈھیر پیار اے

تیرے پیار بھرے اس حکم تے زخمی میری ہو گئی جان نثار اے

اس عید تے آکے انشااللہ دیساں لازمی سجنڑ دیدار اے

معشوق 6

جے توں نہ آیوں مینوں عید کراونڑ میں عید مناونڑی کوئی نہیں

مہندی گھلی ہوئی پئی پئی سک جاسی میں ہتھاں تے لاونڑی کوئی نہیں

تیری قسم ایں زخمی مر ویساں اکا کائی شئے کھاونڑی کوئی نہیں

میں رو کے عید ونجا لیساں جے توں دید کراونڑی کوئی نہیں

عاشق 7 

مکدی گل مکاندائے

پریشان نہ ہو تن عید کراونڑ میں زخمی وطن تے آساں

تیرے نازک ہتھ دیاں تلیاں تے مہندی آپ میں گھول کے لاساں

بھل ویسیں پچھلیاں نبھیاں عیداں، جداں نال تیرے میں باہساں

پیا سڑسی ویکھ کے ملکھ خدا دا تیرے نال انج عید مناساں

چن میرے سر توں جھل گئی ایئی ہنڑ ہتھ ظلماں توں چا لئے

چن میرے سر توں جھل گئی ایئی ہنڑ ہتھ ظلماں توں چا لئے

میتھوں منت کرا نئیں غیراں دی بھاویں اپنڑیں پیر نپا لئے

ساہ مک گئے نے چن بے کس دے کائی خبر غریب دی آ لئے

تیرے ہتھ وچ زندگی فضل دی ھے مینوں مرنڑ توں یار بچا لئے

کیوں لڑناں ایں نال غریباں دے نہ حوصلے تروڑ ملنگ دے

کیوں لڑناں ایں نال غریباں دے نہ حوصلے تروڑ ملنگ دے

بهیڑیا ہستی ویکھ کے دشمنڑ دی اعلان کریندن جنگ دے

انصاف تاں کر امداد نہ کر اساں کجھ نہ تیتهوں منگدے

یاسین مریض ہیئ ہجر تیرے دا مینوں سیک نہ دے ڈنگ ڈنگ دے

تیرے لہجیاں دل مشکوک چا کیتائے تائیں پئے گئی لوڑ نیہاں دی

تیرے لہجیاں دل مشکوک چا کیتائے تائیں پئے گئی لوڑ نیہاں دی

تیرے دل دے صاف فریم دے وچ ڈٹھی ہے تصویر کناہاں دی

اوہ کدے گئے قول تے صدق صفائیاں ہائی توڑ دی قسم دوہاں دی

تیری ودھ اوقات توں قدر چا کیتی ساری غلطی اے درد اساہاں دی

بےدرد تیری بےتکیاں دے ودے ھُنڑ مسکین نوں پک لگدن

بےدرد تیری بےتکیاں دے ودے ھُنڑ مسکین نوں پک لگدن

اجے اگلے زخم اُتھائیں ھوندن طوفان الم دے ٹھک لگدن

ہنڑ سچ بولو یا کوڑ کرو تہاڈے ھر پیغام تے شک لگدن

یاسین تاں تہاڈا کجھ نہی لگدا اے غیر تیرے بےشک لگدن

شیشے کر چھڑیانی میرے اجڑن دے جیہڑی اج تائیں ہار دیوائ ای

شیشے کر چھڑیانی میرے اجڑن دے جیہڑی اج تائیں ہار دیوائ ای

وت کم ظرفی توں ہینڑیاں نوں زورا وری تے ہمت وکھائ ای

سنگ ساتھ دی پگڑی سروں میرے بے موسمی آنڑ لہائ ای

سٹ تاج جو گھتیا ایئ دشمنڑاں توں چوکھی ناں جائیداد چڑھائ ای

لقمان اندر دیاں دا مرضاں دا دس کے تائیں درد نبھا سگنا

لقمان اندر دیاں دا مرضاں دا دس کے تائیں درد نبھا سگنا

کیویں ساہ دی دھار دی تیزی توں میں اپنا جگر بچا سگنا

چپ کر کے صبر دا گھٹ بھر کے میں کے تائیں آپ نوں کھا سگنا

مفہوم رفیق علالت دا دس ھور کیویں سمجھا سگنا

اساں اجنڑ وی تیہاں دے لگدے ہاں سانوں اجنڑ وی تیہاں دا خیال اے

اساں اجنڑ وی تیہاں دے لگدے ہاں سانوں اجنڑ وی تیہاں دا خیال اے

تیرے نال کھلوتے آں کنڈ لا کے وچوں ٹپنڑ دیساں نئیں وال اے

جھولے آندے راہندن موسماں دے ہر دور اچ وقت دے نال اے

تیری کنڈ کدی لگنڑ حیات دیساں نئیں توں آپنڑاں آپ سنبھال اے

جداں ویسیں قاصد دکهیاں دا تینوں ویکھ کے او شرماسن

جداں ویسیں قاصد دکهیاں دا تینوں ویکھ کے او شرماسن

اکهیں پیش کریناں نالے لئ ونج تکی اے وی ڈهول نوں آسن

ہتھ بنھ کے گوش گزار کریں دیہنہ ہنڑیں ہنڑیں پلٹہ کهاسن

چنگے دیہنہ نئیں رہ گئے راءتصور مندے دیہنہ وی کوئ ناہ راہسن

من ڈھلدی رت اچ ہار دیوائی ہیئ ہر عین اغیار دی من کے

من ڈھلدی رت اچ ہار دیوائی ہیئ ہر عین اغیار دی من کے

اساں پیار دا کر اظہار بیٹھیوسے تائیں مار دیوائی ہیئ بنھ کے

مینوں ایہہ تاں دس کی حاصل ھویائ ہر ٹیک غریب دی بھن کے

جنہانوں گھر توں باہر جانڑدا کوئ ناہ پئے لگھن تصور نوں کھن کے

دلا چھڈ چا شوق وفاواں دے بن سجنڑ گزارے کر لئے

دلا چھڈ چا شوق وفاواں دے بن سجنڑ گزارے کر لئے

جہڑے تروڑ گئے نی سنگتاں دے ہنڑ آپ نتارے کر لئے

میں سجـــنڑ فرید وٹاونڑے کوئی نہوں بھانویں جتنڑیں چارے کر لئے

لجپال سدی کے کیوں آدھائیں نویں سجنڑ پیارے کر لئے

قافیہ ڈھاک توں ڈھاہناں ایں

نہ توں اکھیں دی سیج تے سوندا ھویوں نہ دل دے تخت تے باھناں ایں

تیرے لوڈ دی سمجھ وی کائی نہی آندی توں جو ڈھاک تے چایاں ای ڈھاناں ایں 

بیٹھا ساہ رحمان جناب دے گنڑدائے ودا کیوں شاہ زور ڈولاناں ایں

کرے کے مجبور جناب دی خاطر کہڑی شرط تے وطن تے راھناں ایں

تینوں چایاں درد تاں ناہ پیا تھکدا توں انجیں ودا ڈھاک توں ڈھاہناں ایں

تیری نافرمانی کدی نئیں کیتی تانویں جانڑ کے پرانہہ پرانہہ راہناں ایں

میتھوں ملکھ نوں بدظن کرنڑ دی خاطر میری ہتک دی گل کر باہناں ایں

ہک نوکر نال مقابلے لا کے شینہہ مار سداونڑاں چاہناں ایں

قافیہ ہونٹ چاں رکھاں

ہووے گھر وی ہک تے رت وی ساجھی اتھے جائز نئیں ہوندیاں وکھاں

گل سچی سچی دس جے توں نئیں ولنڑاں تاں میں روز دی تاہنگ نہ رکھاں

پر یاد رکھیں تیرے راہواں وچ انجیں سکدیاں راہسن اکھاں

میں درد دا ہور کسے نئیں بنڑناں تیرے سائیں بنڑ ویسن لکھاں

اج دل آیا ائے تیرے ہونٹاں تے میں اپنڑے ہونٹ چاں رکھاں

تیرے لال یعقوتی ہونٹاں دا رس رج رج کے میں چکھاں

ہتھ رکھ کے تیری گردن تے ہونٹاں نوں چاواں رکھاں

انج قاسم ہو مدہوش جائیے نہ کھول سگیون اکھاں

لاوارث سمجھ کے چھوڑ گیوں اللّه وارث ہوندا ایئ ہر دا

لاوارث سمجھ کے چھوڑ گیوں اللّه وارث ہوندا ایئ ہر دا

هووے کرم دی نظر جے مالک دی بوہا بند نئیں ہوندا گھر دا 

جیویں سنگدل آ سٹ گھتیا ایئ لجپال تاں کوئی نئیں کر دا 

توں خوش وس نال رقیباں دے بندہ نکھڑ کے کوئی نئیں مردا

ڈھل سال دی آخری رات گئی آئے سجنڑ غریب دے کوئی ناں

ڈھل سال دی آخری رات گئی آئے سجنڑ غریب دے کوئی ناں

جیہدی تاہنگ اچ رو رو رات گزاری کیتی آنڑ کے اس دلجوئی ناں

جیویں قسمت زخمی میں نال کیتائے کئیں ہور دے نال انج ہوئی ناں

ہر کہیں دے سجنڑ آ وطن تے گئے ہن میرے سجنڑ دی کاوڑ موئی ناں

وسوں بھن کے سجنڑ کدائیں وگ گئے جداں چھوڑیا ساتھ نصیب

وسوں بھن کے سجنڑ کدائیں وگ گئے جداں چھوڑیا ساتھ نصیب اے

تروٹے مانڑ بے موسمیں زندگی دے لگا یکدم چکر عجیب اے

پتہ نئیں حالات ناں ہوونڑ دیسن سانوں پہلے وانگ قریب اے

کے آکھساں جدنڑ خدائی پچھسی بیلی کدے نی درد غریب اے

جی آئ جی آئ عید فطر کیندے جشن مناونڑ آئ ایں

جی آئ جی آئ عید فطر کیندے جشن مناونڑ آئ ایں

اج مدت تو سکدیاں اکهیاں نوں کیہڑی خبر سناونڑ آئ ایں

اج نال لے آئ ایں سجنڑ میرے یا اونج پرچاونڑ آئ ایں

اج مڑ کوئ فرحت نوں بهار چوائوں ایں یا ساه کڈهواونڑ آئ ایں

تیرا کدے گیا لوڈ توں بانہیں تے سونڑاں وت مرضیاں نال اٹھیونڑ

تیرا کدے گیا لوڈ توں بانہیں تے سونڑاں وت مرضیاں نال اٹھیونڑ

کدے گھتیائی مگروں ڈھوڈھ کے ملنڑاں کدے گھتیائ روسنڑ منیونڑ

میتھے بخت تاں ہا تاں کھندائ نائیں جھنڑکیوونڑ مرنڑ مریونڑ

اج توں بندہ درد دسیندائی نہوں بھٹھ گھتیے ایہو جیہا جیونڑ

گھت ہور پونجیاں نوکر دے، سر جدنڑ چھکیوئ تاں دسیں

گھت ہور پونجیاں نوکر دے، سر جدنڑ چھکیوئ تاں دسیں

ہکے پیر تے ہو کے ہتھ بنھ کے کسے حکم منیوئ تاں دسیں

ساڈے ورگا تلی دے چھالے وانگوں کسے سجنڑ رکھیوئی تاں دسیں

ودا ڈھوڈیں یار زمانے چوں  ابرار لدھوئ تاں دسیں

سنگ آپنڑیں سر پر آپنڑیں ہوندن دوئ دھاڑ آلا کھاتا ای کوئ نئوں

سنگ آپنڑیں سر پر آپنڑیں ہوندن دوئ دھاڑ آلا کھاتا ای کوئ نئوں

تینوں لگدا سمجھ کے لوہ لئ ہا ککھ جتنا ای جاتا کوئ نئوں

میری من نہ من پر مکر تاں نئیں ساتھوں ودھ جگ جاتا کوئ نئوں

تینوں ترے واریں دسیائے میہاں ابرار ہاں مینوں اجنڑ سنجاتا کوئ نئوں

سجنڑاں دے مگر جوں ٹھل پئے ہائیں اوہ تارن بھاویں بوڑن

سجنڑاں دے مگر جوں ٹھل پئے ہائیں اوہ تارن بھاویں بوڑن

بھاویں دیون ٹیکاں سائیں بنڑ کے بھاویں جاہ جاہ حوصلے تروڑن

بھاویں رکھن تعلق مردیاں تائیں بھاویں جیندیاں قبراں پھوڑن

ساتھوں درد مچیندے بر کوئ نئیں جیویں چاہون انج کر چھوڑن

سکھ لبھنڑ دے جیویں جیویں جتن کیتے ہتھوں مڑ تکلیفاں ودھیاں

سکھ لبھنڑ دے جیویں جیویں جتن کیتے ہتھوں مڑ تکلیفاں ودھیاں

ہنجواں دے ہیٹھ دبی گئیاں سدھراں کجھ پوریاں تے کجھ ادھیاں

میری زندگی دے لقمان نوں قاسم اُداں میری مرضاں لبھیاں

تنگ ہو کے میرے کفن دیاں جداں ملکھ چا تنڑیاں بدھیاں

غیراں دیاں من کے روسیاں دی انجے غلط تحریک چلا نہ

غیراں دیاں من کے روسیاں دی انجے غلط تحریک چلا نہیں

چنگی اج تائیں جدنڑ نبھا آیاں ایں ہنڑ سجن آخیر پنڑا نہیں

لگی ہجر دی اگ تاں سہوں رب دی میں سگنڑی قطعن بجھا نہیں

مر ویساں بشرؔی روسیاں دے ڈھلی عمر اچ بھار چوا نہیں

توانوں کائی نہیں چھک تا قسم خدا دی سِک سانوں ویں اگلی رہی نہیں

توانوں کائی نہیں چھک تا قسم خدا دی سِک سانوں ویں اگلی رہی نہیں

جے تٌساں کدی نہیں ہاشمی پچھیاں دسیاں تے سر اسؔاں ویں چھیڑ دی لئی نہیں

تساں اوڈھر کر کے ٹپ گئے ہائے اِیدے تک سرکار دی پئی نہیں

دوہواں گھراں دی ہاشمی روسیاں وچ نِبھ عید برابر گئی نہیں