گل سُنڑ میرے پیار دا راجہ
دل دی ساندل بار دا راجہ
تیریاں یاداں چور چا کیتاے
مینوں دل مجبور چا کیتاے
تیرے راہ تے آنڑ کھلوتاں
رکھی سۓ جیا
مانڑ کھلوتاںمیری گل محسوس نہ کرنا
اج مینوں مایوس نہ کرنا
توہیں دلبر دے پیاری خاطر
تیرے ھِک دیدار دی خاطر
ہتھاں دے وِچ کاسہ چایاے
منگتیاں آلا ویس بنڑایاے
در در توں جھِڑکیندا وتناں
پتھراں نال چوٹیندا وتناں
جِس دنہہ دا میں ڈِٹھاے تینوں
رب جانڑے کی ہو گیاے مینوں
تیریاں نیلیاں نیلیاں اکھیں
مۓ توں ڈھیر نشیلیاں اکھیں
لوڈیاں تے شرمیلیاں ہوٹھاں
سوہنڑیاں تے نخریلیاں ہوٹھاں
میرا سُکھ تے چین ونجایاے
میتھوں اپنڑاں وطن چھُڑایاے
زہر غماں دا ھس کے پیتا
تیرے کانڑ میں کے نہیں کیتا
جگ دیاں بدیاں سِر تے چائیاں
نیندراں تیرے کانڑ ونجائیاں
"عاقب" اج وی بیٹھاں راہاں تے
کر احساس خُدا دے ناں تے
سِک دی تار حویلی بنڑ جا
بھڑیا ھُنڑ تاں " بیلی" بنڑ جا
بھڑیا ھُنڑ تاں بیلی بنڑ جا
No comments:
Post a Comment