چڑھی وساکھی واڈھے بیٹھے، پکی کنک وڈھیونڑ لگی،
تکھی دھپے بھریاں بجھیاں، ادھی رات گوھیچن لگی۔
کہن خدا دا حصہ گھلو، وچ مسیتاں دے ملوانے،
ﷲ دے گھر گھلو دانے، بھاویں ﷲ نے نئیں کھانے۔
ﷲ دے گھر گھلو دانے…
دانے یاں فیر پیسے گھلو، جو وی جی کردا اے گھلو،
ربّ دے گھر وچ حصہ پاؤ، جو وی پجدا سردا اے گھلو۔
ربّ دے گھر دے ہمسائے دے، بھاویں بھکھے سون نیانے،
ﷲ دے گھر گھلو دانے، بھاویں ﷲ نے نئیں کھانے۔
ﷲ دے گھر گھلو دانے…
فرش پرانا پٹّ مسجد دا، چھیتی کریئے نواں لوائیے،
کندھاں نال وی سنگِ مرمر، یا چینی دیاں ٹائلاں لائیے۔
بندے پئے کُلے نوں ترسن، ربّ پیا محلیں موجاں مانے،
ﷲ دے گھر گھلو دانے، بھاویں ﷲ نے نئیں کھانے۔
ﷲ دے گھر گھلو دانے…
چودھری، حق مضارے دا وی، مسجد دے وچ دے جائے بھاویں،
میاں جی اوہنوں بہا دیندے نے، جنت دے وچ ٹھنڈی چھاویں۔
کنک تو ساویں جنت ویچے، ویکھو ملاں ہاسے بھانے،
ﷲ دے گھر گھلو دانے، بھاویں ﷲ نے نئیں کھانے۔
ﷲ دے گھر گھلو دانے…
جس گھروں ناں دانے آئے، اس گھر اسیں آپ جاواں گے،
پنج ستّ بندے کٹھے ہوکے، اس دا بوہا کھڑکاواں گے۔
ملا دے اعلان توں میں جہے، کئی بہہ گئے ہو نموجھانے،
ﷲ دے گھر گھلو دانے، بھاویں ﷲ نے نئیں کھانے۔
ﷲ دے گھر گھلو دانے…
جماں پڑھن ساں گیا مسیتے، واج ہوئی ملا فرمایا،
صافے دی اک جھولی لیکے، چندے دے لئی بندہ آیا۔
خالی کھیسے لگا صابر، ربّ دے گھر نئیں آیا ٹھانے،
ﷲ دے گھر گھلو دانے، بھاویں ﷲ نے نئیں کھانے۔
ﷲ دے گھر گھلو دانے…
No comments:
Post a Comment